Είναι το αφεντικό σας ψυχοπαθής;

H μελέτη-βόμβα που έκανε το γύρο του κόσμου εξηγεί πώς θα τον αναγνωρίσετε: Όλοι στην συνομοταξία τους στερούνται την ιδιότητα της συναίσθησης και ανθρωπιάς, πράγμα που δεν τους επιτρέπει να κατανοήσουν τη θέση και τη ψυχολογία του συνανθρώπου τους. Επίσης δεν έχουν ίχνος ενοχών ή τύψεων, και είναι εγωκεντρικοί με τάσεις κατάχρησης της
καλής προσπάθειας των άλλω��. Όλα αυτά ισοδυναμούν με ψυχοπάθεια, μιλώντας με αυστηρά ιατρικούς όρους – με χαρτί γιατρού… Αν όντως πέσατε σε τέτοιον διευθυντή, η καλύτερη επιλογή σας, (σύμφωνα με τα συμπεράσματα της μελέτης) είναι να αλλάξετε δουλειά. Κάτι τέτοιο βέβαια στην Ελλάδα του 2012 με τους μισούς νέους άνεργους ισοδυναμεί με επαγγελματική αυτοκτονία. Παρ’ όλα αυτά η διε��νής αυτή έρευνα που, δυστυχώς, δεν υπολογίζει τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής κρίσης, υποστηρίζει πως η προσπάθεια αλλαγής του εργασιακού περιβάλλοντος είναι επιβεβλημένη: Αλλιώς η ψυχή και η καριέρα σας θα μείνουν στο (μη) έλεος του δύσκολου διευθυντή. Η έρευνα εκπονήθηκε από το Πανεπιστήμιο British Columbia και σ’ αυτήν συμμετείχαν μάνατζερ από πολλές αμερικανικές εταιρείες. Αυτές παρέπεμψαν στους πανεπιστημιακούς συμβούλους επιχειρήσεων που διεξήγαγαν την μελέτη τα πιο ικανά στελέχη τους και αυτούς που προορίζονταν για ανώτατα διευθυντικά πόστα. Πολλοί βέβαια ήταν ήδη διευθυντές ή αντιπρόεδροι των εταιριών. Εις γνώσιν ή εν αγνοία τους όμως, μαζί με τα σεμινάρια επιχειρηματικού leadership, οι διευθυντές ξεδίπλωσαν αναγκαστικά στους ερευνητές και το ψυχολογικό τους προφίλ. Η μελέτη διήρκεσε δύο χρόνια και συμπεριέλαβε και εμπεριστατωμένα στοιχεία και εκθέσεις από υφισταμένους, προϊσταμένους και συναδέλφους των Golden Boys που εκπαιδεύονταν για ακόμα μεγαλύτερη ανέλιξη . ‘Ένας στους είκοσι πέντε μάνατζερ λοιπόν καταχωρήθηκε ως κλινικά ψυχοπαθής σε ποσοστό δηλαδή 4%. (Στον γενικό πληθυσμό το ποσοστό αυτό δεν ξεπερνά το 0,2%! Ένα μέρος του 4% βρέθηκε πολύ ψηλά στη κλίμακα της ψυχοπάθειας και τα άτομα αυτά, όλα πολλά υποσχόμενα στελέχη, χαρακτηρίστηκαν από τους ερευνητές ως βαριά ψυχοπαθείς. Το ποσοστό των ‘πιθανά ψυχοπαθών’ ήταν ακόμη μεγαλύτερο, άγγιζε δηλαδή το 6%, την ώρα που στον γενικό πληθυσμό οι πιθανά ψυχοπαθείς υπολογίζονται μόλις στο 1.2%! (6% λοιπόν πιθανά ψυχοπαθείς +4% ψυχοπαθείς και βαριά ψυχοπαθείς. Κι όλα αυτά στη δεξαμενή των πιο υψηλόβαθμων καριεριστών του κόσμου.) Aπό τα 9 άτομα που καταχωρήθηκαν στην υψηλότερη κλίμακα ψυχοπάθειας, οι 7 ήταν ήδη μάνατζερ, αντιπρόεδροι, διευθυντές, επιθεωρητές και προσωπάρχες – και επρόκειτο να εξελιχθούν περαιτέρω! Το γιατί, εξηγείται σαφέστατα από τις α��αιτήσεις και τους νόμους της αγοράς: Tα χειρότερα για την εργασιακή χαρά του υφισταμένου, (ο σκληρός χαρακτήρας, η έλλειψη τύψεων, ενοχής και ανθρωπιάς του προϊσταμένου), μπορούν να εκτιμηθούν ως θετικά στοιχεία στον κόσμο της καριέρας: Ο σκληρός manager που παίρνει τις δύσκολες και μη δημοφιλείς αποφάσεις. Αυτός που παραμένει ψύχραιμος και ανέκφραστος στις δυσάρεστες συνθήκες ‘Ό,τι κάνει αντιπαθητικό τον ψυχοπαθή στη κοινωνία, μπορεί να του εξασφαλίσει μεγάλες καριέρες, γιατί κατά τα άλλα (υπογραμμίζει η μελέτη), τα συγκεκριμένα αφεντικά δεν έχουν το ταλέντο, ούτε την επαγγελματική απόδοση για να προχωρήσουν και μόνο μ’ αυτά μπροστά… Πώς θα βρείτε τους χειρότερους: Οι ψυχοπαθείς διευθυντές κερδίζουν στα τεστ αξιολόγησης για την ικανότητά τους στην επικοινωνία, την στρατηγική και την δημιουργικότητα. Όμως, ταυτόχρονα, δεν παρουσιάζουν τίποτα το θεαματικό ως μάνατζερ, δεν είναι συνεργάσιμοι στο team work και συχνά έχουν κακή απόδοση. Ενώ ποτέ δεν είναι πραγματικά ταλαντούχοι στην δουλειά, καταφέρνουν και κρατούν τις καρέκλες πετυχαίνουν τους στόχους έρποντας και εξαπατώντας εκείνους που τους αξιολογούν. Να διευκρινίσουμε φυσικά ότι το να είναι κάποιος “ψυχοπαθής” δεν είναι απαραίτητα επικίνδυνο για τους άλλους. Ο όρος ψυχοπαθής έχει λανθασμένα ταυτιστεί με παράφρονες εγκληματίες ή μανιακούς δολοφόνους. Εννοείται πως -παρ’ ό,τι δεν αποκλείεται μικρό ποσοστό των δολοφόνων να είχε βαριά ψυχικά θέματα- αυτό δεν είναι ακριβές. Η ψυχοπάθεια είναι ιατρικός όρος και αναφέρεται σε ψυχολογικό πρόβλημα – που καλό όμως είναι να αντιμετωπίζεται. Πηγή: www.lifo.gr