Αυτά διάβαζε η Ρεπούση και (παρά)μορφώθηκε και έλεγε για συνωστισμό στην Σμύρνη….

Ο Ιγνάτιος Ουγγροβλαχίας γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1765. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ιωάννης Μπάμπαλος ή Κακουγδός. Οι γονείς του ήταν ο Απόστολος και η Μαλαματένια καταγόμενοι από τα Χρύσαφα της Σπάρτης και μετανάστευσαν στη Λέσβο, άγνωστο πότε ακριβώς. Είχε έναν ακόμα αδελφό ο οποίος έγινε αρχιμανδρίτης. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε κοντά στον θείο και αδελφό του πατέρα του ιερομόναχο Γεράσιμο, ο οποίος τον έκαρε μοναχό, πιθανώς στη μονή Λειμώνος. Με προτροπή του θείου του, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη όπου φοίτησε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του προχειρίσθηκε αρχιδιάκονος του μητροπολίτη Εφέσου Σαμουήλ. Σε ηλικία 28 ετών, το 1794, χειροτονήθηκε επίσκοπος και
απεστάλη στην κενή Μητρόπολη Άρτας για να αντικαταστήσει τον μετατιθέμενο Μακάριο Β΄ στη στην Μητρόπολη Δέρκων. Έντεκα συνολικά χρόνια, από το 1794 μέχρι το 1805, ποίμανε την επισκοπή Άρτας. Έχοντας μαζί του τον αδελφό του και τον Κονιτσιώτη δάσκαλο Δημήτριο Μόστρα, έλαβε πρωτοβουλίες με σκοπό την πνευματική ενίσχυση του ποίμνιού του: εγκατέστησε τυπογραφείο ενώ αγόρασε κτήματα με σκοπό την οικονομική ενίσχυση της μητρόπολης. Όταν περιήλθε στην εξουσία του Αλή πασά η Άρτα, ενισχύθηκε με εξουσίες πολιτικής διοίκησης: έτσι ήταν αγορανομικός επόπτης στην επαρχία του και εισπράκτωρας φόρων. Αρκετές φορές με σκοπό την προστασία των Ελλήνων από τις αυθαιρεσίες του Αλή πασά, και τους υπέρογκους φόρους πλήρωσε φόρους από χρήματα της Μητρόπολης ή έστελνε επιστολές προς τον Αλή πασά ή δεχόταν να αναμιχθεί σε πολιτικοστρατιωτικές υποθέσεις του Αλή πασά. Ο Τζώρτζ Φίνλεϋ, πάλι, αναφέρει πως ήταν σχολαστικά ευσυνείδητος στην είσπραξη των φόρων, τόσο πολύ που κατέφευγε σε καταπιεστικά μέτρα, προκαλώντας την εξέγερση τω�� κατοίκων.Μετά την απομάκρυνση των Βενετών από τα Επτάνησα και την κατάληψη της περιοχής από τους Γάλλους, τα σχέδια του Αλή πασά για διεύρυνση του ζωτικού του χώρου ευνοούνταν από την εύνοια που του έδειχαν οι Γάλλοι. Μετά τη ρήξη των Γαλλοτουρκικών σχέσεων και την ήττα των Γάλλων στο Αμπουκίρ, ο Αλή πασάς προσανατολίστηκε προς τους Άγγλους και τους Ρώσους, των οποίων την διείσδυση στην Ήπειρο ήθελε να προλάβει. Έτσι κατέλαβε αιφνιδιαστικά το Βουθρωτό, την Ηγουμενίτσα και τον Οκτώβριο του 1798 την Πρέβεζα.Ο ρόλος του Ιγνατίου στα γεγονότα της Πρέβεζας, συνίστατο στο να δώσει μυστικές οδηγίες στον κλήρο της πόλης να εμποδίσει τον ντόπιο ελληνικό πληθυσμό να βοηθήσει τους Γάλλους, ενώ παρακίνησε-κατόπιν υπόσχεσης σχετικής του Αλή πασά πως δεν θα τους έβλαπτε- τους Πρεβεζάνους που είχαν καταφύγει στο Άκτιο να επιστρέψουν στην πόλη τους, όμως όταν αυτοί το έκαναν , συνελήφθησαν και σφαγιάστηκαν.Ο Χριστόφορος Περραιβός τον κατηγορεί γι αυτό:
Απόσπασπα από το βιβλίο Όλα Στο Φως:
<< Κάποιος Τούρκος της ακολουθίας του Ιγνατίου, τον προειδοποίησε να μην πάρει μαζί του τους διασωθέντες αμάχους και τα γυναικόπαιδα της Πρέβεζας, γιατί απέναντι τους περίμεναν τα ακονισμένα χατζάρια των σπαχήδων του Αλή. Ο Ιγνάτιος όμως δεν τον άκουσε και συνέχισε να οδηγεί το ποίμνιο στο σφαγείο του Πασά. Και τους ο Τούρκος πήρε μαζί του όσους χώραγε το πλοίο του και τους οδήγησε ασφαλείς μακριά από το στρατόπεδο του Αλή. Αυτό το λοιπόν που δεν έκανε ο Ιγνάτιος, το έκανε ο άγνωστος Τούρκος. Τι επομένως εμπόδιζε τον…. Άγιο Άρτας να μην πάρει μαζί του τους κατατρεγμένους της Πρεβέζης, αλλά αντίθετα να τους αποτρέψει να τον ακολουθήσουν και να τους διευκολύνει ίσως να ξενιτευτούν σε σίγουρο τόπο; Μήπως ήθελε να τους κάνει δώρο στον Αφέντη του, για να δείξει έτσι την υπακοή και την νομιμοφροσύνη του;
Οκτώ χρόνια αργότερα, η Ελληνική Νομαρχία γράφει:
<< Ο Άρτης, ο Γρεβενών και ο Ιωαννίνων είναι οι πρώτοι προδόται του τυράννου, καθώς όλοι γνωρίζουσι…. είναι δε και οι τρεις ασελγείς, άσωτοι εις το άκρον, μοιχοί, πόρνοι και αρσενοκοίται φανεροί.>>

Οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους κ��ι το νόημα τις λέξεις του. Άθλια, ιησουίτικη, φαναριώτικη γλώσσα, όπου η ανελέητη σφαγή χιλιάδων ανηλίκων παιδιών και γυναικών, αποκαλείται <<…αναγκαία αισία έκβασις τοπικών υποθέσεων>>!

Πηγές:
el.wikipedia.org
Όλα Στο Φως του Θεόδωρου Παναγόπουλου