Επιβάλλεται να αναρτήσω και πάλι απόσπασμα του αειμνήστου Π ΜΠΟΤΣΑΚΗ 1986

Η ιστορία του πετρελαίου είναι μία:Πριν την άντληση προηγείται η καταστροφή του κατόχου। Μοναδική για την ώρα εξαίρεση η Βόρεια Θάλασσα και η Νορβηγία (διεθνή ύδατα)। Δυστυχώς όμως, δεν υπάρχουν αισιόδοξες ενδείξεις ότι στο Αιγαίο, Ιόνιο, θα έχουμε νορβηγικό παράδειγμα, αλλά αντίθετα, καταστροφή χειρότερη του 1922 Και η καταστροφή στο Αιγαίο δεν αφορά κάτι το μελλοντικό, κάτι που ενδέχεται να γίνει। Η καταστροφή άρχισε με το διαμελισμό και προσφυγοποίηση της Κύπρου, η οικονομική καταστροφή της Ελλάδος πραγματώθηκε και είναι στα πρόθυρα της Τουρκίας। Μεθοδεύονται και συζητιούνται σε εξωελληνικά, εξωτουρκικά, εξωκυπριακά κέντρα αποφάσεων και οι υπόλοιπες μορφές καταστροφές, διαμελισμοί, συνεκμεταλεύσεις, ανεξαρτοποιήσεις, εμφύλιοι,σύρραξη। Σε τέτοιες συνθήκες εγκληματικής αποπληροφόρησης και αποσταθεροποίησης, έρχεται μόνο του το συμπέρασμα, ότι η αναταραχή στο Αιγαίο δεν έχει σχέση με νοσηρή κινδυνολογία, γιατί η καταστροφή ολκής που έχει αρχίσει και συνεχιζεται, στηρίζεται σε απόφαση-πρόγραμμα του 1970 της Chase Manhattan και είναι πρόθεση, που οπωσδήποτε θα την φέρει σε πέρας, της πιο αδίστακτης πολυεθνικής, δηλαδή της αμερικανοεβραικής του πετρελαίου। Στην παγκόσμια μονοπώληση του πετρελαίου αποβλέπει το εβραικό κεφάλαιο και όχι των ορνιθοτροφείων η των βάσεων। Ούτε ακόμα έχει σχέση με πατριδοκαπηλεία, γιατί από πλευράς οικονομίας, το άρπαγμα του πετρελαίου η η αναγκαστική παραχώρηση, υπό την απειλή καταστροφής, διαμελισμού ,κλπ, του εθνικού πλούτου, εξομοιώνεται πάντοτε με εχθρική κατοχή της χώρας।
Επειδή η απόδειξη για ύπαρξη πετρελαίου, η ποσότητα, η ποιότητα, η περιοχή επιτρέπονται από τις εταιρίες πετρελαίων να γίνονται γνωστές στον πληθυσμό του κράτους, κατόχου, μόνο μετά την άντληση, και επειδή υπάρχει ένοχη αποπληροφόρηση γύρω από τα πετρέλαια στην οποία συμμετέχει με την σιωπή της και η αριστερά, η ανάλυση της αντικειμενικής πραγματικότητας θα αποκαλύψει εκτεταμένα κενά στη θεωρητική και πρακτική κατανόηση της πορείας που επιβλήθηκε από το πετρελαικό κεφάλαιο στο Αιγαίο από το 1960 μέχρι σήμερα, καθώς κα�� αφέλειες στα αντίστοιχα κυβερνητικά μέτρα και ενέργειες , και θα επαληθεύσει για μια ακόμα φορά, ότι σε κάθε σχέδιο της ολιγαρχίας και των ξένων ο υποκειμενικός παράγοντας, οι ”ηγεσίες” της αριστεράς και ο πληθυσμός ποτέ μέχρι σήμερα δεν αντέταξαν, πρόβαλαν, μελέτησαν ΑΝΤΙΣΧΕΔΙΟ। Σήμερα , για τα πετρέλαια όλες οι” ηγεσίες” , απεφάνθησαν ότι θα το εξετάσουμε। Με τις μέχρι σήμερα αναλύσεις τους και επιτυχίες τους αποδείχτηκε ότι η μόνη υπηρεσία που μπορούν να προσφέρουν οι ”ηγεσίες” ,είναι να λένε την γνώμη τους και το ακριβώς αντίθετο, να είναι το σωστό. Πάνος Μποτσάκης Πειραιάς 1986