Ευνουχισμένοι διανοο��μενοι, μικροί ανίκανοι και τυφλοί κυβερνήτες.

Μηδενός εξαιρουμένου από αυτή την οπτική γωνία έβλεπε ο Σεφέρης τους ανθρώπους της πολιτικής σκηνής. Εμείς με την σε��ρά μας αφιερώνουμε τους στίχους αυτούς στον Αλέξη Τσίπρα και στους συνοδοιπόρους του αρχηγούς κομμάτων που ανερυθρίαστα ψήφισαν ΝΑΙ για την σωτηρία της πατρίδος υποτίθεται.
Ο Γιώργος Σεφέρης (Σμύρνη 13 Μαρτίου 1900 – Αθήνα 20 Σεπτεμβρίου 1971) είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και εκ των δύο μοναδικών βραβευμένων με το Νόμπελ Λογοτεχνίας Ελλήνων, μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη. O Σεφέρης ήταν ένας από τους ανθρώπους τους πνεύματος που ασκούσε ιδιαίτερη κριτική στην πολιτική κατάσταση της Ελλάδας. Οι στίχοι του εκφράζουν την θλίψη του για τον τόπο. Είτε μιλάει μέσα από το πρίσμα του ακολούθου στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο:
Πάλι τα ίδια και τα ίδια θα μου πεις φίλε. Όμως τη σκέψη του πρόσφυγα τη σκέψη του αιχμάλωτου τη σκέψη του ανθρώπου σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια δοκίμασε να την αλλάξεις, δεν μπορείς.
Είτε εκφράζει την απογοήτευσή του για το πολιτικό σύστημα παραμένει διαχρονικός: Ευνουχισμένοι διανοούμενοι, μικροί ανίκανοι και τυφλοί κυβερνήτες.