Η δύναμη ελκύει πάντα ανθρώπους με χαμηλή ηθική.

ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΑΝΕΚΔΟΤΑΑλλά και σ’ όλα τ’ άλλα μέρη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ο Ιουστινιανός τα ίδια έκανε: διάλεγε τους πιο διεφθαρμένους ανθρώπους και τους πουλούσε τα αξιώματα εισπράττοντας για αντίτιμο μεγάλα χρηματικά ποσά γιατί κανένας έντιμος άνθρωπος ή έστω και κάπως συνετός δεν θα έβαζε ποτέ στο νου του να πληρώσει με δικά του χρήματα το προνόμιο να ληστεύει
αθώους ανθρώπους.
Μόλις έπαιρνε ο Ιουστινιανός το χρυσάφι αυτό από τους ανθρώπους με τους οποίους τα είχε συμφωνήσει, τους παρείχε πλήρη ελευθερία να κάνουν τα πάντα εις βάρος εκείνων που βρίσκονταν στην εξουσία τους. Από κει και πέρα οι άνθρωποι αυτοί ήταν προορισμένοι να οδηγήσουν στην καταστροφή ολόκληρη την περιοχή της δικαιοδοσίας τους μαζί με τους κατοίκους της κι όλα τα πλούτη να τα έχουν πια αυτοί. Το αντίτιμο του αξιώματός τους το κατέβαλλαν σ’ αυτόν που τους το ��ίχε εκχωρήσει παίρνοντας δάνεια από την τράπεζα με πολύ υψηλούς τόκους. Γι’ αυτό, όταν ανελάμβαναν τα καθήκοντά τους στις διάφορες πόλεις, δεν είχαν άλλο στο νου τους παρά πώς θα ξεπλήρωναν το χρέος στους δανειστές τους και πώς οι ίδιοι θα συγκαταλέγονταν στο εξής μεταξύ των πλουσιοτέρων, κι έτσι προξενούσαν πάντα στους πολίτες κάθε λογής συμφορές μια και οι πράξεις τους δεν συνεπάγονταν ούτε κίνδυνο κανένα ούτε δυσφήμιση. Αντίθετα, όσο περισσότερους απ’ αυτούς που έπεφταν στα χέρια τους κατάφερναν να σκοτώσουν και να ληστέψουν, τόσο μεγαλύτερη δόξα τους αναλογούσε.
Η ονομασία “φονιάς” και “ληστής” αντιστοιχούσε γι’ αυτούς στην ονομασία “δραστήριος”. Ωστόσο, μόλις ο Ιουστινιανός έπαιρνε είδηση ότι κάποιος αξιωματούχος είχε αποκτήσει μεγάλα πλούτη, έβρισκε κάποια πρόφαση για να τον παγιδέψει και να του πάρει μεμιάς όλα μαζί τα χρήματά του.