Η Σφαγή στο Δήλεσι…..
Μια απο τις πιο αιματηρές και μελανές σελίδες στην ιστορία της ληστοκρατίας στην Ελλάδα είναι η σφαγή στο Δήλεσι ή το δράμα του Ωρωπού , όπως αλλιώς λέγεται .
Στις 30 Μαρτίου 1870 μια ομάδα Άγγλων περιηγητών και οι γραμματείς της αγγλικής και της ιταλικής πρεσβείας της Αθήνας , με τη συνοδεία ενός Έλληνα ξεναγού και τεσσάρων έφιππων χωροφυλάκων , ξεναγήθηκαν στην περιοχή του Μαραθώνα . Καθώς επέστρεφαν στην Αθήνα , δέχτηκαν επίθεση απο τη συμμορία του Τάκη και του Χρήστου Αρβανιτάκη . Ακολουθησε συμπλοκή , όπου σκοτώθηκαν δύο χωροφύλακες και η συμμορία , αφού λήστεψε τους ξένους επισκέπτες , τους αιχμαλώτισε και τους οδήγησε σε μια σπηλιά στην Πεντέλη . Στη συνέχεια άφησαν ελεύθερες τις γυναίκες για να διαβιβάσουν τους όρους τους , σύμφωνα με τους οποιους ζητούσαν το ποσό των 50.000 αγγλικών λιρών και την παροχή αμνηστίας . Ενώ η αγγλική πρεσβεία υποστήριξε την άποψη να γίνουν δεκτοί οι όροι των ληστών , ο υπουργός στρατιωτικών Σούτσος αρνήθηκε οποιαδήποτε συζήτηση , θεωρώντας ότι η υποχώρηση στις απαιτήσεις των Αρβανιτάκηδων θα αποτελούσε απαράδεκτο εξευτελισμό για το κράτος . Αυτή η καθυστέρηση εξόργισε τους ληστές και ένας απο τους συλληφθέντες , ο λόρδος Μάνκαστερ , ζήτησε να του επιτραπεί να επιστρέψει στην Αθήνα , ώστε να στείλει το ποσό των 25.000 λιρών και να φροντίσει για τη χορήγηση αμνηστίας . Η ελληνική κυβέρνηση απέρριψε τους όρους και έστειλε στρατιωτικό απόσπασμα για να καταδιώξει τους ληστές , οι οποίοι διέφυγα�� προς τη βορινή πλευρά της Πάρνηθας και έφτασαν στον Ωρωπό . Ζήτησαν την αποχώρηση του αποσπάσματος , απειλώντας πως σε αντίθετη περίπτωση θα σκότωναν τους αιχμαλώτους . Η ανεπιτυχής έκβαση των διαπραγματεύσεων είχε ως αποτέλεσμα τη θανάτωση τεσσάρων αιχμαλώτων απο τους απαγωγείς , ενώ στη συμπλοκή απο ακολούθησε κοντά στο χωριό Δήλεσι σκοτώθηκαν και δέκα στρατιώτες . Οι ληστές τελικά κατόρθωσαν να διαφύγουν και οι συνέπεις υπήρξαν βαριές . Ο φόνος των τεσσάρων περιηγητων απο τη συμμορία των Αρβανιτάκηδων δημιούργησε σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο . Ο υπουργός εσωτερικών Ανδρέας Αυγερινός αναγκαστηκε να παραιτηθεί στις 9 Ιουλίου 1870 και το ελληνικό κράτος υποχρεώθηκε να αποζημειώσει τις οικογένεις των θυμάτων με 22.000 λίρες την καθεμία , να αποδώσει τιμές στους νεκρούς και να εκφράσει επίσημα τη λύπη του στις κυβερνητικές της Αγγλίας και της Ιταλίας . Στον ευρωπαϊκό τύπο η Ελλάδα αναφερόταν με πολύ υποτιμητικούς και απαξιωτικούς όρους . Η Σφαγή του Δήλεσι ήταν ένα απο τα πιο θλιβερά γεγονότα της περιόδου , όχι μόνο γιατί στοίχισε στο ελληνικό κράτος αρκετά εκατομμύρια δραχμές , αλλά και επειδή εξαιτίας της καταρρακώθηκε διεθνώς το κυρος της χώρας .
Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Στις 30 Μαρτίου 1870 μια ομάδα Άγγλων περιηγητών και οι γραμματείς της αγγλικής και της ιταλικής πρεσβείας της Αθήνας , με τη συνοδεία ενός Έλληνα ξεναγού και τεσσάρων έφιππων χωροφυλάκων , ξεναγήθηκαν στην περιοχή του Μαραθώνα . Καθώς επέστρεφαν στην Αθήνα , δέχτηκαν επίθεση απο τη συμμορία του Τάκη και του Χρήστου Αρβανιτάκη . Ακολουθησε συμπλοκή , όπου σκοτώθηκαν δύο χωροφύλακες και η συμμορία , αφού λήστεψε τους ξένους επισκέπτες , τους αιχμαλώτισε και τους οδήγησε σε μια σπηλιά στην Πεντέλη . Στη συνέχεια άφησαν ελεύθερες τις γυναίκες για να διαβιβάσουν τους όρους τους , σύμφωνα με τους οποιους ζητούσαν το ποσό των 50.000 αγγλικών λιρών και την παροχή αμνηστίας . Ενώ η αγγλική πρεσβεία υποστήριξε την άποψη να γίνουν δεκτοί οι όροι των ληστών , ο υπουργός στρατιωτικών Σούτσος αρνήθηκε οποιαδήποτε συζήτηση , θεωρώντας ότι η υποχώρηση στις απαιτήσεις των Αρβανιτάκηδων θα αποτελούσε απαράδεκτο εξευτελισμό για το κράτος . Αυτή η καθυστέρηση εξόργισε τους ληστές και ένας απο τους συλληφθέντες , ο λόρδος Μάνκαστερ , ζήτησε να του επιτραπεί να επιστρέψει στην Αθήνα , ώστε να στείλει το ποσό των 25.000 λιρών και να φροντίσει για τη χορήγηση αμνηστίας . Η ελληνική κυβέρνηση απέρριψε τους όρους και έστειλε στρατιωτικό απόσπασμα για να καταδιώξει τους ληστές , οι οποίοι διέφυγα�� προς τη βορινή πλευρά της Πάρνηθας και έφτασαν στον Ωρωπό . Ζήτησαν την αποχώρηση του αποσπάσματος , απειλώντας πως σε αντίθετη περίπτωση θα σκότωναν τους αιχμαλώτους . Η ανεπιτυχής έκβαση των διαπραγματεύσεων είχε ως αποτέλεσμα τη θανάτωση τεσσάρων αιχμαλώτων απο τους απαγωγείς , ενώ στη συμπλοκή απο ακολούθησε κοντά στο χωριό Δήλεσι σκοτώθηκαν και δέκα στρατιώτες . Οι ληστές τελικά κατόρθωσαν να διαφύγουν και οι συνέπεις υπήρξαν βαριές . Ο φόνος των τεσσάρων περιηγητων απο τη συμμορία των Αρβανιτάκηδων δημιούργησε σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο . Ο υπουργός εσωτερικών Ανδρέας Αυγερινός αναγκαστηκε να παραιτηθεί στις 9 Ιουλίου 1870 και το ελληνικό κράτος υποχρεώθηκε να αποζημειώσει τις οικογένεις των θυμάτων με 22.000 λίρες την καθεμία , να αποδώσει τιμές στους νεκρούς και να εκφράσει επίσημα τη λύπη του στις κυβερνητικές της Αγγλίας και της Ιταλίας . Στον ευρωπαϊκό τύπο η Ελλάδα αναφερόταν με πολύ υποτιμητικούς και απαξιωτικούς όρους . Η Σφαγή του Δήλεσι ήταν ένα απο τα πιο θλιβερά γεγονότα της περιόδου , όχι μόνο γιατί στοίχισε στο ελληνικό κράτος αρκετά εκατομμύρια δραχμές , αλλά και επειδή εξαιτίας της καταρρακώθηκε διεθνώς το κυρος της χώρας .
Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Πρόσφατη αρθρογραφία
- Ναυμαχία της Σαλαμίνας, μία άλλη οπτική και θεία παρέμβαση; 12 Ιουνίου 2023
- (χωρίς τίτλο) 9 Φεβρουαρίου 2023
- Η συμμαχία του ΝΑΤΟ Και η Ευρωπαϊκή ένωση 29 Απριλίου 2022
- ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ 23 Νοεμβρίου 2021
- Είναι καλύτερα να μη δίνεις καμιά δικαιολογία παρά μια κακή. 12 Οκτωβρίου 2021
Νεότερα Σχόλια
- Temporary Email Address στο Στις 25 Μαρτίου θα γιορτάσουμε μία επανάσταση για τα 200 χρόνια ή δύο;
- Temp Mail στο Αριστείδης (ο Δίκαιος;): Ελίτ, αντιελίτ
- Kyrgianbas στο Το Όχι δεν ήταν του Μεταξά. Το Όχι ήταν του ήρωα Στρατηγού Κατσιμήτρου.
- Greec στο Όταν οι σύγχρονοι πολιτικοί δεν έχουν ιστορική μνήμη .
- kyrie shoes στο Τον Γαλιλαίο θα τον κρεμάγανε μάλλον….
Αφήστε μια απάντηση