Πως φτάσαμε ως εδω?

Το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε για τα χρήματα τώρα,λένε οι Γερμανοί, είναι η Ελευθερία μας. Πως φτάσαμε ως εδώ?

Διότι το δημόσιο έλλειμμα είναι η διαφορά ανάμεσα στα χρήματα που δαπανά η κυβέρνηση και τα χρήματα που τολμά να εισπράξει απο τους φτωχούς, μιά και οι πλούσιοι δεν έχουν, τσιμα τσιμα τα φέρνουν και είναι αλήθεια, δεν βλέπετε ο τζιγγερ χαρίζει τον Παναθηναικό, η ολυμπία οδός δεν προχωρά, έλλειψη χρημάτικών πόρων, τα διόδια δεν φτάνουνε…. Αστα να πάνε, εδώ έχουμε τρίτο παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο και οι πολιτικοί μας άξια τέκνα και συνεχιστές της παραδόσεως φρόνιμα ποιούντες αρνούνται να ζητήσουν τις πολεμικές αποζημιώσεις ή τις αποζημιώσεις αυτές που δημιουργήσαν από τις υπερτιμιλογήσεις της Siemens. Είναι άνθρωποι συνετοί, μα πάνω από όλα χριστιανοί και διανοούμενοι άκουσα εγώ έναν προσωπικά να μνημονεύει τα λόγια του κολομβιανού νομπελίστα συγγραφέα Grabriel Garcia Marquez: Τα χρήματα είναι τα περιττώματα του διαβόλου. Την ίδια στάση κρατά και η Εκκλησία μας, ο Αρχιεπίσκοπος μας, σαν άλλος αίρων τας αμαρτίας του κόσμου, επήγε στο Κατάρ για τα συσίτια και χρήματα προσωπικά και δεν έστειλε άλλον να έχει το βάρος της πράξεως ταύτης. Λύση υπάρχει; Ναι υπάρχει και είναι το ΌΧΙ που θα ακουσθεί εντός των ημερών και που θα είναι ηχηρό.