Σιντάρτα Έρμαν Έσσε

Βυθισμένος σε σκέψεις, βράδυνε το βήμα του, κι αναρωτιότανε: << Τι ήταν εκείνο λοιπόν, που ήθελες να μάθεις από τους δασκάλους κι απ΄το λόγο τους και τι ήταν εκείνο που δεν μπόρεσαν να σου δώσουν αυτοί που σε δίδαξαν;>> Και κατέληξε::<< Το εγώ, το νόημα και την
ουσία του, ήταν εκείνο που αποζητούσα. Τα όρια του ήταν που ήθελα να υπερβώ, απ’ αυτό ήθελα να λευτερωθώ.

Δεν ήμουν όμως ικανός να το υπερβώ, παρά μόνο να το εξαπατώ, να τρέπομαι σε φυγή, να κρύβομαι. Αληθινά, τίποτα στον κόσμο δεν καταπόνησε τόσο το λογισμό μου, όσο το εγώ μου, το αίνιγμα της ύπαρξης μου, το ότι ζω, ότι είμαι ένας, ένα πλάσμα μεμονωμένο και χωρισμένο απ’ όλους, ότι είμαι ο Σιντάρτα! Τίποτα στον κόσμο δεν μου είναι τόσο άγνωστο όσο ο εαυτός μου ο Σιντάρτα!