Σκόπια-Μακεδονία και τι να περιμένουμε. Τότε, σήμερα, αύριο;

Πριν ��ρία χρόνια το Υπουργείο Παιδείας (τι ΠΑΣΟΚ, τι ΝΔ)εξέδωσε ένα βιβλίο της Στ΄ δημοτικού που αλλοίωνε την ιστορία και έπρεπε όλοι εμείς να πιστέψουμε ότι εφόσον ήταν γραμμένο από σοφούς ήταν και πραγματικότητα. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ο πολιτικός κόσμος, σχεδόν το θεωρούσαν καλογραμμένο και θα έβλεπαν στο μέλλον πως θα το διόρθωναν. Η απρόβλεπτη αντίδραση των Ελλήνων τους θορύβησε με αποτέλεσμα να σκέφτονται και να επεξεργάζονται διαφορετικά σενάρια για την λύση του προβλήματος που εκείνοι θέλουν να λύσουν και εμείς δεν το ξέρουμε. Όλα αυτά που συμβαίνουν και φαντάζουν μόνο διαφθορά μόνο τυχαία δεν είναι. Θα ανατρέξουμε στις αρχές προηγούμενου αιώνα και θα σας παραθέσω ένα απόσπασμα του συγγραφέα Σπύρου Μελά της Ακαδημίας Αθηνών από το βιβλίο του:<< Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1909 ΕΔΩΣΕ ΣΤΟ ΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΟ ΕΘΝΟΣ ΗΓΕΣΙΑ>>. ΓΡΑΦΕΙ:<< Για να καταλάβουμε όμως αυτή την μπερδεμένη δουλειά- στην Ανατολή όλες οι δουλειές είναι μπερδεμένες- χρειάζεται να ανατρέξουμε στην Ιστορία. Θα προσπαθήσω να είμαι όσο παίρνει σύντομος. Η ρώσικη πολιτική απ΄αυτές τις αρχές του 18^ου αιώνα είχε ακολουθήσει μ΄ακούραστη υπομονή το πρόγραμμα να κατέβει στο Αιγαίο. Για το σκοπό αυτό δημιούργησε μια ολάκερη σειρά πράξεις και πολεμικές επιχειρήσεις, τη Βουλγαρική ηγεμονία και μ΄αυτή και πίσω απ΄αυτή το <<Μακεδονικό ζήτημα>> που αποτέλεσε μέρος του γενικού Ανατολικού προβλήματος. Η είμονη προσπάθειά της ήτανε να διαμορφώσει κι από το ένα κι από το άλλο μέρος του Αίμου, όπως και στην κοιλάδα του Έβρου, πληθυσμούς με σλαϋική εθνική συνείδηση, για να τους μεταχειριστεί σαν πρωτοπορία στην κάθοδό της προς την θάλασσα. Από τα 1845 συγκροτήθηκε, για την πραγματοποίηση του σκοπού αυτού, στη Μόσχα, το Πανσλαϋικό Κομιτάτο, με την προεδρία του πρύτανη του Πανεπιστημίου Μασετίεφ. Αυτό το Κομιτάτο δούλευε με δύο κατευθύνσεις . Στο εσωτερικό της Ρωσίας κοίταζε να κερδίσει όσο περισσότερους οπαδούς της πανσλαϋικής ιδέας και στην Ευρώπη, μ΄εθνογραφικούς πλαστούς και με βιβλία και με φυλλάδια να δημιουργήσει τη σφαλερή πεποίθηση, ότι Μακεδονία και Θράκη, δεν είσαν παρά χώρες σλαϋικές. Και τόσο καλά είχε δουλέψει, που τα πιο επίσημα χαρτογραφικά καταστήματα της Γερμα��ίας, του Κίπερτ και Πάτερμαν, έβγαζαν αυτούς τους χάρτες της πανσλαϋικής προπαγάνδας σαν να ήσαν αληθινοί και τους αγόραζε και η… Ελλάδα, για τα σχολεία του Κράτους! Από το άλλο μέρος το Πανσλαϋκό Κομιτάτο έστελνε πλήθος πράχτορες στην Βουλγαρία, με σκοπό να δημιουργήσει στους Βούλγαρους εθνική σλαϋική συνείδηση. Αλλά, μόλις ξυπνούσαν οι Βούλγαροι προτιμούσαν να λέγονται Έλληνες. Τότε οι πανσλαϋιστές βάλανε τα δυνατά τους να φυσήξουν μίσος εναντίον του Ελληνισμού. Και το κατάφεραν, με τη δημιουργία εκκλησιαστικού σχίσματος, που απόσπασε τους Βουλγαρόφωνους από το Πατριαρχείο της Πόλης και με μπόλικες υποτροφίες Βουλγαροπαίδων στη Πετρούπολη και στη Μόσχα. Έτσι ενώ πριν Βούλγαροι κι Έλληνες ζούσαν αδερφωμένοι, κατάφερε η Ρωσία να τους χωρίζει με μίσος αγεφύρωτο. Κι άρχισε από τότε στη Μακεδονία ο φυλετικός ανταγωνισμός.