Στα…άδυτα του «Αρκαδικού Χωριού
‘Eρευνα του «Καλαμιού» γύρω από τη σκανδαλώδη αυτή υπόθεση εξαπάτησης ομογενών
Αντιπροσωπεία, στην οποία συμμετείχε η Γραμματέας του ΣΑΕ Δρ. Σαραντοπούλου, με επικεφαλής τον Α’ Αντιπρόεδρο της Βουλής και πρώην υφυπουργό Εξωτερικών κ. Γρηγόρη Νιώτη, επισκέφθηκαν πρόσφατα τον υφυπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Θάνο Μωραϊτη για το ζήτημα του «Αρκαδικού Χωριού» που αποτελεί ένα πατεντάτο σκάνδαλο σε βάρος ομογενών .
Στην αντιπροσωπεία συμμετείχαν ο Πρόεδρος της Κοινότητας του Αρκαδικού Χωριού κ. Παναγιώτης Καραχάλιος (ο οποίος είναι και ο εργολάβος που έχει αναλάβει την ανοικοδόμηση πολυτελών μεζονέτων στην παραλία πάνω στο κύμα!…), ο αντιπρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Καναδά κ. Νίκος Μαντάς, ο ομογενής από το Σικάγο Γεώργιος Βουτυρίτσας, ο ομογενής από τον Καναδά Ευάγγελος Ζεμπελίκος και ο δικηγόρος κ. Γιάννης Καραχάλιος.
Η κύρια υπεύθυνη του όλου σκανδάλου είναι η Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομίας Οικισμού και Στέγασης («ΔΕΠΟΣ»), η οποία το 1986, αφού εισέπραξε τα χρήματα των ομογενών για τη δημιου��γία ενός πρότυπου «ομογενειακού χωριού», τα κατασπατάλησε σε αλλότριους σκοπούς, εγκατέλειψε τελικά το πρόγραμμα, κήρυξε πτώχευση και άφησε τους ομογενείς στην …ατυχία τους. Τώρα, οι τελευταίοι, διαμένουν τα καλοκαίρια (αλλά ορισμέ��οι και τους χειμώνες) σε έναν τριτοκοσμικό τόπο δίχως της κατάλληλες υποδομές, σε έναν οικισμό με ελλιπές οδικό δίκτυο, αφού πολλοί δρόμοι δεν έχουν ασφαλτωθεί, δίχως σωστά δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης, χωρίς επαρκή φωτισμό, αφού η ΔΕΠΟΣ αθέτησε την συμφωνία που είχε γίνει εξαρχής και δεν διέθεσε τα απαραίτητα κονδύλια.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ούτε ο κ. Νιώτης μπορεί πλέον να αποτελέσει αξιόπιστο φορέα ενεργειών προς αποκατάσταση της αδικίας σε βάρος των ομογενών, αφού επί των ημερών του στο ΠΑΣΟΚ ανέχθηκε –όπως επίσης ανέχθηκε και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας- το σκάνδαλο οι ομογενείς να καταβάλουν τα χρήματα και η ΔΕΠΟΣ να μην τελειώσει όλες τις κατοικίες, να μην φτιάξει τις υποδομές του οικισμού (που θα αποτελούσε και πρότυπο, τρομάρα τους!) ενώ λόγω της δημιουργηθείσης κατάστασης η ΔΕΗ ζητά από τους ομογενείς -ιδιοκτήτες εξωφρενικά ποσά ώστε να ηλεκτροδοτήσει ημιτελή τα σπίτια τους.
‘Oπως παραδέχθηκε ο κ. Καραχάλιος, τριάντα Ομογενείς που προπλήρωσαν οικόπεδα αξίας τριών εκατ. ευρώ δεν τους έχει ακόμη αποδοθεί ακόμη (!) η περιουσία τους. Σημείωσε δε, ότι εάν είχε γίνει ομαλά η δόμηση στα 200 οικόπεδα, τα οποία έχουν πουληθεί σε Αποδήμους, η επένδυση αυτή θα απέφερε ποσό ύψους ογδόντα εκατομμυρίων ευρώ στην Ελλάδα.
Ποιος, τώρα έδωσε στον κ. Καραχάλιο άδειες (όπως υποστηρίζει ότι έχει) για να χτίζει ο ίδιος διώροφες βίλες στην παραλία του «Αρκαδικού Χωριού» πάνω σε οικόπεδα που του «πούλησε» η ΔΕΠΟΣ, κυριολεκτικά πάνω στη θάλασσα αγνοώντας το νόμο που θέλει κτίσματα 50 μέτρα από το χειμέριο κύμα, αυτό φυσικά δεν μπορεί να το εξηγήσει κανείς…
Μάλιστα ο κ. Καραχάλιος, με την ιδιότητα και του προέδρου του χωριού, ζήτησε στην γενική Συνέλευση να αλλάξει το όνομα του Χωριού και να γίνει ”Ρεποντίνα”, προφανώς για να ξεχαστεί το όλο θέμα και να μην ξαναμιλήσει κανείς για το «Αρκαδικό Χωριό»!
Στο μεταξύ, τα «βάσα��α» του Αρκαδικού Χωριού, τέλος δεν έχουν. Το Πολιτιστικό Κέντρο, το οποίο ξεκίνησε πριν 15 χρόνια, απορρόφησε περίπου 400.000.000 δρχ. συν 200.000 ευρώ που πλήρωσε η Νομαρχία επειδή η ΔΕΠΟΣ δεν είχε εξοφλήσει τον εργολάβο, σήμερα παραμένει ένας σκ��λετός από μπετόν στην κορυφή του λόφου που βρίσκεται το Αρκαδικό Χωριό, αφού το άφησαν ημιτελές!
Ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Θάνος Μωραϊτης, ενώ δεσμεύτηκε (όπως και όλοι οι προκάτοχοί του) ότι θα δώσει προτεραιότητα στην επίλυση του θέματος, αμέσως άρχισε τις κωλυσιεργίες, ανακοινώνοντας ότι «το συντομότερο δυνατό» κλιμάκιο ειδικών αποτελούμενων από τον Α’ Αντιπρόεδρο της Βουλής και πρώην υφυπουργό Εξωτερικών Γ. Νιώτη, στελέχη του υπουργείου, της νομαρχιακής και τοπικής αυτοδιοίκησης της Αρκαδίας, αλλά και εκπροσώπων του Αρκαδικού Χωριού και των Αποδήμων, των Παναρκαδικών Ομοσπονδιών, της Γραμματέως ΣΑΕ, θα μεταβεί στον οικισμό προκειμένου να διαπιστώσει με ποιον τρόπο θα επιλυθούν το συντομότερο δυνατόν τα προβλήματα λειτουργίας του Αρκαδικού Χωριού.
Ωστόσο τα προβλήματα είναι από χρόνια γνωστά σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής ιεραρχίας τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και την Νέας Δημοκρατίας.
Στις 6-9 2006, με το αριθμό πρ. 8498, η Παναρκαδική Ομογένεια ενημέρωσε λεπτομερώς τον Δήμο Βόρειας Κυνουρίας για τα προβλήματα, επισυνάπτοντας μάλιστα και Απόφαση Διεύθυνσης Υγείας και Πρόνοιας Τμήμα Υγιεινής και Προστασίας Υγείας Τρίπολης Αρ. Πρ. 4278-2/8/2006, σχετικά με το Βιολογικό καθαρισμό.
Επίσης, Γράμμα του καθηγητή πανεπιστημίου Prof. Dr. Manfred Sietz της Γερμανίας προς το ΥΠΕΧΩΔΕ, σχετικά με το Βιολογικό καθαρισμού του Αρκαδικού Χωριού. Το έγγραφο κοινοποιήθηκε στον υφυπουργό Εξωτερικών, τον Πρόεδρο της Επιτροπής της Βουλής για τον Απόδημο Ελληνισμό, την ΓΓ Περιφέρεια Πελοποννήσου, τον Νομάρχη Αρκαδίας, τους βουλευτές Γρ. Νιώτη, Παν Σκανδαλάκη, Πέτρο Τασούλη, Ανδρέα Λυκουρέντζο και άλλους.
Στις 15-9-2006 με αριθ. Πρ. 1699 της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αρκαδίας Δ/ΝΣΗ Περιβάλλοντος, ανακοινώθηκε η απόφαση επιβολής Διοικητικών Κυρώσεων στην «ΔΕΠΟΣ Α.Ε.».
Επεβλήθη πρόστιμο 10.000 ευρώ επειδή:
1. Δεν έλαβε τα απαραίτητα μέτρα για την αποτροπή της υπερχείλισης της δεξαμενής αερισμού της μονάδος του βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων ��ου Αρκαδικού Χωριού.
2. Δεν έχει υπολποιήσει όλα τα προβλεπόμενα από την υπ΄αριθ. 145/19.01.05 απόφαση της έγκρισης περιβαλλοντολογικών όρων της εν λόγω μονάδας όπως αυτή τροποποιήθηκε με την 1854/23-05-2006 όμοια απόφαση.
3. Προβαίνει σε διάθεση των λυμάτων στην ακτή, χωρίς την απαιτούμενη άδεια.
4. Διαθέτει στην ακτή λύματα ανεπεξέργαστα, με συνέπεια την ρύπανση και μόλυνση του περιβάλλοντος και την δημιουργία κινδύνου για τη Δημόσια υγεία.
Κατόπιν των ανωτέρω εκαλείτο η «ΔΕΠΟΣ» να διακόψει άμεσα την διάθεση των λυμάτων στην ακτή μέχρι τη χορήγηση της απαιτούμενης άδειας, ο δε φάκελος της υπόθεσης διαβιβάζετο στη δικαιοσύνη για ενδεχόμενη επιβολή κυρώσεων.
Βεβαίως το θέμα δεν σταματά εδώ. Ούτε και οι επίσημες αποφάσεις, επιστολές, έγγραφα προς υπουργούς, πρωθυπουργούς και δημόσιες υπηρεσίες.
Ως η κύρια υπεύθυνη του όλου σκανδάλου του “Αρκαδικού Χωριού”, καταγγέλλεται από τον πρώην Πρόεδρο του Αρκαδικού Χωριού, κ. Νίκο Δεληγιάννη, η Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομίας Οικισμού και Στέγασης («ΔΕΠΟΣ Α.Ε.») η οποία, όπως ήδη έχουμε γράψει, το 1986, αφού εισέπραξε τα χρήματα των ομογενών για τη δημιουργία ενός πρότυπου «ομογενειακού χωριού», τα κατασπατάλησε σε αλλότριους σκοπούς, προχώρησε μέχρι κάποιου βαθμού το έργο παραδίδοντας τα πρώτα σπίτια το 1993, αλλά, στη συνέχεια, εγκατέλειψε ημιτελές το πρόγραμμα, κήρυξε πτώχευση και άφησε τους ομογενείς στην …ατυχία τους.
Βέβαια, όπως γράψαμε, στις 15-9-2006 με αριθ. Πρ. οικ:1699 της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αρκαδίας Δ/νση Περιβάλλοντος, ανακοινώθηκε η απόφαση επιβολής Διοικητικών Κυρώσεων στην «ΔΕΠΟΣ Α.Ε.». Ωστόσο αυτό δεν έλυσε κανένα πρόβλημα ούτε διόρθωσε στο ελάχιστο την κατάσταση που βιώνουν τα τελευταία 15 χρόνια (!) οι ομογενείς του “Αρκαδικού Χωριού”. Και να πει κανείς ότι δεν κίνησαν “γη και ουρανό” για να βρουν το δίκιο τους… Μέχρι τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή έφθασαν με σχετική επιστολή της Βασιλείας Δεληγιάννη, Προέδρου του Γυναικείου Τμήματος του Αρκαδικού Χωριού. Στην επιστολή αναφέρονται τρία βασικά -από τα πολλά- προβλήματα του χωριού, η υδροδότηση, ο βιολογικός καθαρισμός και η αποχέτευση, που καθιστούν προβληματική τη διαβίωση των ομογενών κατοίκων.
Στην καταγγελτική αυτή επιστολή προς τον τότε Πρωθυπουργό ��ώστα Καραμανλή, με ημερομηνία 16 Ιουλίου 2007, απάντησε το πρωθυπουργικό γραφείο με διαβιβαστικό (23 Ιουλίου 2007) προς τον καθ ύλη αρμόδιο Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιά. “Σας διαβιβάζουμε την από 16.7.2007 επιστολή της κας Βασιλείας Δεληγιάννη, που στάλθηκε στο Γραφείο του Πρωθυπουργού και παρακαλούμε, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων σας, να εξετάσατε το θέμα στο οποίο αναφέρεται”, σημειώνει στην διαβιβαστική επιστολή της η προϊσταμένη του Γραφείου Οργάνωσης και Διοίκησης του Πρωθυπουργικού Γραφείου.
Τώρα θα αναρωτηθείτε τι έκανε το “καθ ύλη αρμόδιο” Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ. Πως αντέδρασε στην επιστολή του Πρωθυπουργικού Γραφείου και στην “εντολή” να εξετάσει το όλο ζήτημα των καταγγελιών του σκανδάλου στο “Αρκαδικό Χωριό”. Τέσσερις μήνες αργότερα (!) στις 23-11-2007 η Γενική Διευθύντρια Πολεοδομίας του ΥΠΕΧΩΔΕ με έγγραφό της (αρ. Πρωτ. 1679) διαβιβάζει την επιστολή της κας Δεληγιάννη στην …ΔΕΠΟΣ Α.Ε., την κύρια, δηλαδή, υπεύθυνη του όλου σκανδάλου του “Αρκαδικού Χωριού”, λόγω “αρμοδιότητος”!
Δηλαδή, αυτοί που, σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν οι κάτοικοι του Αρκαδικού Χωριού, κατασπατάλησαν τα 400 εκατ. Δρχ. αθετώντας τη συμφωνία που είχαν κάνει με τους ομογενείς, αυτοί που στο τέλος έβαλαν λουκέτο στην εταιρία, αυτοί οι ίδιοι είχαν «αρμοδιότητα» να …ψάξουν να δουν τι είχε γίνει!
Ωστόσο τα προβλήματα δεν είναι απλώς ισχυρισμοί των ομογενών. Είναι πιστοποιημένα από επίσημες αρχές του κράτους, όπως π.χ. τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρκαδίας η οποία με έγγραφό της στις 26-6-2007 και Αρ. Πρωτ. 1452 προς την Περιφέρεια Πελ/νήσου με κοινοποίηση στο Δήμο Β. Κυνουρίας και στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Τρίπολης, γνωστοποιεί ότι ”…μετά από αυτοψία που διενεργήσαμε στον βιολογικό καθαρισμό του Αρκαδικού Χωριού Δ.Β. Κυνουρίας, διαπιστώσαμε ότι συνεχίζεται η ανεξέλεγκτη επεξεργασία και διάθεση στη θάλασσα των υγρών αποβλήτων του οικισμού”.
Η “τράμπα” των επισήμων εγγράφων από και προς τις “αρμόδιες” υπηρεσίες συνεχίζεται χωρίς να παράγεται αποτέλεσμα.Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση στο στο Δήμο, ο Δήμος στη ΔΕΠΟΣ και η ΔΕΠΟΣ στο… αρχείο της!
Στις 15-10-2007 ο τότε Πρόεδρος του Αρκαδικού Χωριού Νίκος Δεληγιάννης αναφέρει σε επιστολή του προς τον Υπουργό Υγείας Δημ. Αβραμόπουλο, με Αρ. πρωτ. 260 τα “φλέγοντα προβλήματα” του Αρκαδικού Χωριού και παρακαλεί “όπως επιμεληθείτε προσωπικά την επίλυσή των, διότι λάβαμε την επιστολή σας (27.7.2007) και σας ευχαριστούμε, αλλά δυστυχώς οι συνεργάτες σας στους οποίους είχατε παραπέμψει το θέμα, μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να έχουν ε��εργήσει δεόντως”…
Να σκεφθεί κανείς ότι στην πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, όπως δημοσιεύθηκε στο Φύλλο της «Εφημερίδας της Κυβερνήσεως» στις 27 Φεβρουαρίου 1989, Αριθμός Φύλλου 61, η σύσταση του Αρκαδικού Χωριού δημιουργείτο “…για λόγους εθνικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς και οικονομικούς εν γένει δημοσίου συμφέροντος”!
Κάποιοι ίσως πουν, τόσα χρόνια πέρασαν, δεν βαρέθηκαν να ζητούν το δίκιο τους οι ομογενείς του Αρκαδικού Χωριού; Φαίνεται πως όχι, τουλάχιστον αν κρίνουμε από τις πρόσφατες ενέργειες του π. Προέδρου Νίκου Δεληγιάννη, ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και ανοικτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια με ημερομηνία 5 Ιουλίου 2010.
Εξάλλου τα ερωτήματα που μένουν αναπάντητα είναι πολλά και κρίσιμα: «Ένα Πολιτιστικό Κέντρο ξεκίνησαν να φτιάξουν πριν 15 χρόνια, έφαγαν τα λεφτά περίπου 400.000.000 δραχμές και έχουν μείνει τώρα μόνον μερικές κολώνες. Πού πήγαν τα λεφτά;» ρωτάει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο ομογενής Ν. Δεληγιάννης. Και προσθέτει:
«Μας ξεγέλασαν με ψεύτικα μεγάλα λόγια, ξοδέψαμε του κόσμου τα λεφτά και αποτέλεσμα αυτού είναι να μην έχουμε τις υποδομές που πρέπει ούτε σε οδικά δίκτυα, ούτε σε αποχετευτικά, ούτε υδρευτικά, ούτε Εκκλησία, ούτε Κοιμητήριο να μας θάψουν…».
«Αντί για ομογενειακό πλέον έχει καταντήσει οίκος εμπορίου, διάφοροι εργολάβοι αγοράζουν οικόπεδα φτιάχνουν βίλες και τις πουλάνε. Και αυτό έγινε γιατί άλλαξαν οι αετονύχηδες τρεις φορές τον Κανονισμό λειτουργίας του χωριού. Κανένας δεν έκανε μία έρευνα να δει πως πάει αυτό το χωριό; Τόσες διαμαρτυρίες έχουμε κάνει και κανείς δεν μας άκουσε ποτέ. Ώρες-ώρες περνάει από το μυαλό μου να παραστήσω το σπιτικό μου και να φύγω πάλι για την ξενιτιά. Αλλά δεν την αντέχω, αρκετά 50 χρόνια σκληρής δουλειάς και μαύρης στεναχώριας…».
Ο πρώτος Πολίτης της χώρας (η τελευταία τους Ελπίδα, όπως αποκαλεί τον κ. Κάρολο Παπούλια ο π. πρόεδρος του χωριού) δεν έμεινε άπραγος. Με την από 16 Αυγούστου (!) 2010 απαντητική επιστολή της Προϊσταμένης του Τμήματος Δημοσίων Σχέσεων της Προεδρίας της Δημοκρατίας προς τον π. πρόεδρο του «Αρκαδικού Χωριού» τον ενημερώνει ότι «…διαβιβάσαμε αντίγραφο της επιστολής σας στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής», (ναι, το γνωστό μας πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ) «με την παράκληση να εξετάσουν το θέμα…»! Με την «παράκληση»…
Με την ίδια «παράκληση» 15 χρόνια οι ομογενείς που κατέθεσαν τον ιδρώτα, το αίμα και τα νιάτα τους στην ξενιτιά αναζητούν το δίκιο τους, διεκδικούν τα λεφτά τους και βρίσκουν κλειστές πόρτες ή στην καλύτερη περίπτωση «διεκπεραιωτές» της αλληλογραφίας τους. Κρίμα…
Το «Καλάμι» μίλησε με τον πρώην Πρόεδρο του Αρκαδικού Χωριού κ. Νίκο Δεληγιάννη που απτόητος για 15 συναπτά έτη συνεχίζει τον αγώνα για τη δικαίωση των ομογενών. «Η κατάσταση στο χωριό μας είναι πλέον αφόρητη, Τα παιδιά μας δεν έρχονται πλέον γιατί δεν τα τραβάει τίποτα. Έχουμε καταντήσει ένα γερασμένο χωριό. Μια επίσκεψη θα σας πείσει για όλα όσα σας λέω».
-Η ΔΕΠΟΣ διαλύθηκε, τι περιμένετε τώρα, είναι το φυσιολογικό ερώτημα. «Εμείς, όπως έγραψα και στον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Θάνο Μωραϊτη με ημερομηνία 30 Αυγούστου 2010, ζητάμε να γίνει μία αναψηλάφιση της υπόθεσης, ένας λεπτομερής έλεγχος από ειδικούς υπαλλήλους της δίωξης του οικονομικού εγκλήματος».
Τα ερωτήματα είναι πολλά. Άλλες τόσες και οι απορίες: «Επιτρέπεται να χτίζουν 15 μέτρα από τον αιγιαλό και την παραλία; Πού είναι οι υπηρεσίες του κράτους που υποτίθεται ότι διαφυλλάττουν την περιουσία του;» ρωτά ο κ. Δεληγιάννης για να παρατηρήσει ότι «είναι τραγικό λάθος της Πολιτείας που άφησε να εξελιχθείη κατάσταση έτσι και σήμερα ο εργολάβος –που έφτιαξε πάνω από 150 σπίτια- να είναι και πρόεδρος του ομογενειακού χωριού, χωρίς να είναι ομογενής».
Σε μία εποχή όπου η οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα υποχρεώνει την Κυβέρνηση Παπανδρέου να αναζητά σανίδα σωτηρίας στην προσέλκυση επενδύσεων και κεφαλαίων από το εξωτερικό, μηχανευόμενη ακόμη και αναβίωση της παλαιάς (από το 1974) ιδέας περί εκδόσεως ομολογιακών τίτλων για τους Ομογενείς, η ιστορία του Αρκαδικού Χωριού αποκτά συγκλονιστική επικαιρότητα αφού πρόκειται για την μεγαλύτερη μέχρι σήμερα επένδυση που έχει πραγματοποιηθεί από ομο��ενείς και η οποία επένδυση όχι μόνο δεν απέβη κερδοφόρους για τους ομογενείς επενδυτές αλλά τους έχει καταδικάσει να ζουν κάτω από τριτοκοσμικές συνθήκες στο χωριό που ονειρεύτηκαν (και τους υποσχέθηκαν) ως πρότυπο οικισμό.
«Οι ομογενείς, επισημαίνει ο κ. Δεληγιάννης, νιώθουν πληγωμένοι και καταστραμμένοι. Επένδυσαν πολλά χρήματα και να η κατάληξη: Δεν έχουν καλά – καλά ούτε νερό να πληθούν αφού τους καλοκαιρινούς μήνες γίνονται διακοπές, παιδικές χαρές δεν έχουμε, όπως προβλέπονταν στα σχέδια, δρόμους δεν έχουμε, αποχετευτικό δίκτυο σωστό δεν έχουμε, χώρους αθλοπαιδιών, που αναφέρονται στο ΦΕΚ δεν μας έφτιαξαν, πράσινο δεν έχουμε, Πολιτιστικό Κέντρο έχουμε σε μορφή ολίγων κολώνων και το μόνο βέβαιο είναι ότι η ΔΕΠΟΣ πούλησε πολλά οικόπεδα και αντί τα χρήματα να επενδυθούν στις υποδομές του χωριού, χάθηκαν κατά τη διαδρομή. Αν είχαν επενδυθεί με διαφάνεια και καλό χειρισμό, όλα τα έργα θα είχαν γίνει και θα υπήρχαν χρήματα ακόμη διαθέσιμα. Αυτή είναι η πραγματικότητα», κατέληξε.
Το…ΣΑΕ!
Για το όλο ζήτημα έχει ενημερωθεί , με επιστολή, από τον Μάρτιο του 2008 και ο πρόεδρος ΣΑΕ Αμερικής κ. Θόδωρος Σπυρόπουλος, όπως είχε ενημερωθεί περίπου δύο χρόνια νωρίτερα (17 Οκτωβρίου 2006 – Αρ. Πρωτ. 230) και ο παγκόσμιος πρόεδρος του ΣΑΕ –τότε- κ. Αντριου Αθενς. «Απευθυνόμαστε σε σας, μετά από όλες τις πόρτες αρχών που χτυπήσαμε κι αγνοηθήκαμε, γιατί η ιδέα του Χωριού ξεκίνησε από Έλληνες των ΗΠΑ και Καναδά. Εμπιστεύτηκαν τις υποσχέσεις που τους είχαν δοθεί από τη μητέρα πατρίδα (…) άλλα περίμεναν και άλλα βρήκαν…», τόνιζαν μεταξύ άλλων στην προς Σπυρόπουλο επιστολή τους, μία επιστολή που έμεινε, δυστυχώς, αναπάντητη, όπως καταγγέλλουν οι ενδιαφερόμενοι, όπως αναπάντητους άφησε τους ομογενείς και ο κ. Άθενς παρά το ότι οι κάτοικοι του πολύπαθου Αρκαδικού Χωριού είχαν εκτιμήσει πως «εσείς (σ.σ. το ΣΑΕ) είσαστε οι μόνοι φορείς που μπορείτε να μας βοηθήσετε να ξεφύγουμε από αυτή τη μιζέρια που καθημερινά μας πνίγει».
Τώρα η Γραμματέας του ΣΑΕ Δρ. Όλγα Σαραντοπούλου υπόσχεται να κινήσει τα νήματα ώστε να βρεθεί μία λύση. Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται στα σκαριά μία επιτόπου μετάβαση και αυτοψία αρμοδίων παραγόντων παρουσία και της Γραμματέως του ΣΑΕ. Στο Υπουργείο Οικονομικών μελετάνε, λένε οι πληροφορίες, το «σχέδιο» για τα «ομόλογα των ομογενών». Ως συνήθως, όμως, οι κυβερνώντες δεν ρωτάνε κανέναν. Ούτε καν αυτούς που «λάνσαραν» την ιδέα. Δεν έχουν, φαίνεται, ενδιαφέρον να μάθουν τι έγινε το 1974 όταν ο τότε Πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής συγκάλεσε σύσκεψη του υπουργικού Συμβουλίου στην Μεγάλη Βρετανία με την συμμετοχή του τότε διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Ξεν. Ζολώτα, του Αρχιεπισκόπου Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιακώβου και του έχοντος την ιδέα του δανεισμού από την ομογένεια δημοσιογράφου εκδότη Μπάμπη Μαρκέτου, με αντικείμενο της πολυμελούς σύσκεψης ακριβώς την έκδοση ομολόγων αποκλειστικά για τους Απόδημους.
Θα ήταν χρήσιμο να γνωρίζουν οι κυβερνώντες γιατί απέτυχαν τότε οι διήμερες προσπάθειες για την έκδοση ομολόγων. Όπως θα ήταν διαφωτιστικό να μάθουν γιατί απέτυχε παταγωδώς το πείραμα της «Κτηματικής» στην Νέα Υόρκη, που είχε σαν αποτέλεσμα και την Τράπεζα να κλείσει το IRS απελαύνοντας το διοικητή της, πολλοί ομογενείς να χάσουν τα λεφτά τους και κάποιοι –λίγοι- να πάνε και στη φυλακή!
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα επαναλάβουν οι σήμερον κρατούντες τα ίδια τραγικά λάθη. Και ας ελπίσουμε ότι επιτέλους κάποιοι θα αφυπνιστούν και θα κοιτάξουν με σοβαρότητα την υπόθεση του «Αρκαδικού Χωριού» που από «πρότυπο» κατάντησε παράδειγμα προς αποφυγήν.
Τι προηγήθηκε
Αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα «Το Παρόν της Κυριακής», κατατοπιστικό εισαγωγικό ρεπορτάζ του γνωστού στην Ομογένεια, έγκριτου δημοσιογράφου, Χρήστου Μαλασπίνα.
Το άρθρο αυτό έθεσε υπόψη μας ο πρώην πρόεδρος του «Αρκαδικού Χωριού» Νίκος Δεληγιάννης, ο οποίος χρόνια τώρα αγωνίζεται για να βρουν το δίκιο τους μία χούφτα ομογενών που πίστεψαν «στα λόγια τα ωραία τα μεγάλα» της πατρίδας, με αποτέλεσμα να βάλουν χρήματα προκειμένου να αποκτήσουν μία εξοχική κατοικία στην Αρκαδία και να βρεθούν αντιμέτωποι με οικονομικά σκάνδαλα, με δημοσιοϋπαλληλική αναλγησία και με το διεφθαρμένο κράτος…
Μεταφέρουμε αυτούσιο το άρθρο με τους τίτλους κλπ. που είχε όταν δημοσιεύθηκε στην αθηναϊκή εφημερίδα «Το Παρόν της Κυριακής» (13 Απριλίου 2008) ανοίγοντας την έρευνα γύρω από αυτό το θέμα, γιατί δεν είναι μόνον οι συγκεκριμένοι ομογενείς που ζημιώθηκαν –αφού ποτέ δεν έλαβαν σωστά αυτά για τα οποία πλήρωσαν- είναι και άλλες παρόμοιες προσπάθειες που ναυάγησαν κι αυτές εξαιτίας του αποτυχημένου μοντέλου του «Αρκαδικού Χωριού».
Και είναι και η κυοφορούμενη από την ελληνική Κυβέρνηση σκέψη για έκδοση «ομολόγων της διασποράς», που ενδέχεται να βάλουν σε νέες περιπέτειες την Ομογένεια, αν δεν μελετηθούν και εφαρμοστούν σωστά, κατά το απαράδεκτο «πρότυπο» της αλήστου μνήμης «Κτηματικής», που άφησε βαθιές ουλές στην Ομογένεια των ΗΠΑ.
Θυμίζουμε ότι άρθρο με τίτλο «Ομογενειακό δάνειο» για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης (αντί του «δίσκου επαιτείας») είχε δημοσιεύσει πρόσφατα στην μηνιαία επιθεώρηση «Φωνή των Αποδήμων» ο κ. Χρήστος Μαλασπίνας, αναφερόμενος σε παλαιότερη ιδέα του πρώην εκδότη του «Εθνικού Κήρυκα», Μπάμπη Μαρκέτου.
«Αρκαδικό Χωριό», σαν πλοίο που ναυάγησε
(Του ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ)
Το 1986 αποτελούσε ένα ευφάνταστο οικιστικό όραμα του τότε Νομάρχη Αρκαδίας κ. Γρηγόρη Νιώτη και του τότε ΥΦΥΠΕΞ αρμόδιου για θέματα Απόδημου Ελληνισμού κ. Γιώργου Παπανδρέου. Το 1993 έγινε μία πολλά υποσχόμενη ημιτελής παραθεριστική πραγματικότητα. Το 2008 εξελίχθηκε σε ένα ναυαγισμένο όνειρο ομογενών. Όλα αυτά μέσα σε μόλις 20 χρόνια…
Ο λόγος για το ”Αρκαδικό Χωριό” ή διαφορετικά για το πρότυπο θερινού παραθαλάσσιου οικισμού στην Κυνουρία όπου θα παραθέριζαν οι Ελληνες του εξωτερικού που κατάγονταν από την γύρο περιοχή.
Οι ομογενείς μάζεψαν τις οικονομίες τους, τις κατέθεσαν, μαζί με τα όνειρά τους, στην Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομίας Οικισμού και Στέγασης (ΔΕΠΟΣ) και αυτή φρόντισε για τα περαιτέρω απίστευτα.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή:
24 Ιούλιου 1986. Ο Γιώργος Παπανδρέου αναγγέλλει το σχέδιο του ”Αρκαδικού Χωριού” που θα φιλοξενήσει τους Αρκάδες των Ηνωμένων Πολιτειών σε μία παραθαλάσσια έκταση στο Αστρος όπου θα χτίζονταν περίπου 580 σπίτια σε έκταση περίπου 700 στρεμμάτων.
Την κατασκευή του πρότυπου οικισμού (που θα λειτουργούσε πιλοτικά) ανέλαβε η ΔΕΠΟΣ και, μ��λιστα, όπως είχε τονίσει ο τότε πρόεδρος Γιάννης Καλαντίδης, ”χωρίς να λείψει το παραδοσιακό χρώμα σ αυτό το περιβάλλον που θα έχει την ιδιαιτερότητα να «αγκαλιάσει» τη νέα γενιά των αποδήμων”. (”Τα Νέα”, 25 Ιουλίου 1986).
Το 1987 το ΥΠΕΧΩΔΕ παραχωρεί 605 στρέμματα. (ΦΕΚ 61/27 Φεβρουαρίου 1989). Αναπτύσσεται πρόγραμμα παραθεριστικών οικιών 4ρων τύπων.
Οι ομογενείς θα χρηματοδοτούσαν, αγοράζοντας τα οικόπεδα από την ΔΕΠΟΣ με συμβόλαια.
Εκδηλώνεται ενδιαφέρον για τις πρώτες 100 κατοικίες και υπογράφονται ιδιωτικά προσύμφωνα.
Το 1988 μπαίνουν οι μπουλτόζες, ανοίγονται δρόμοι και ξεκινά το έργο της δημιουργίας του πρώτου παραθεριστικού ομογενειακού χωριού στην Ελλάδα.
Το 1990 το έργο εξελίσσεται. Ξεκινούν τα πρώτα έργα υποδομής ενώ η ΔΕΠΟΣ, παρά το ότι στο μεταξύ είχε αλλάξει δύο διοικήσεις, προχωρούσε ομαλά στην δημιουργία του Αρκαδικού Χωριού.
Το 1993 παραδίδονται τα πρώτα σπίτια στους ομογενείς.
Από εδώ αρχίζουν τα παρατράγουδα. Οι ομογενείς συνεισέφεραν περίπου 500 εκ. δραχμές για την πραγματοποίηση των απαραίτητων έργων υποδομής ενώ η ΔΕΠΟΣ, που εκτός από τα Ευρωπαϊκά προγράμματα είχε και την εκμετάλλευση 70 οικοπέδων στο χωριό προκειμένου να αυτοχρηματοδοτηθεί το όλο έργο, ”χρόνια τώρα εισπράττει τα λεφτά από την πώληση των οικοπέδων χωρίς να φροντίζει παράλληλα τη συνέχιση του έργου που ανέλαβε”, όπως καταγγέλλουν οι ομογενείς σε πρωτοκολλημένη αναφορά τους προς το Δήμο Κυνουρίας (6/9/06).
Η αστοχία της ΔΕΠΟΣ στην ολοκλήρωση των έργων υποδομής όχι μόνον δεν επιτρέπει στους ομογενείς να δουν αξιοποιούμενα τα χρήματα του πολυετούς μόχθου τους στην ξενιτιά, αλλά, αντιθέτως, έχει υποβαθμίσει το πείραμα μειώνοντας και την αγοραστική αξία των σπιτιών, αφού πολλά έργα υποδομής δεν έγιναν καν. Άλλα δεν ολοκληρώθηκαν. Και άλλα, δεν δούλεψαν σωστά.
Αποτέλεσμα. Ακόμη και σήμερα το «Αρκαδικό Χωριό» και οι ομογενείς κάτοικοί του, που υποτίθεται ότι θα μπορούσαν να κατοικήσουν και να ζήσουν τα καλοκαίρια στο χωριό αξιοπρεπώς, ταλαιπωρούνται από πολλά προβλήματα, τα οποία σταχυολογούνται ως ακολούθως:
– Έλλειψη νερού κυρίως τους θερινούς μήνες!
– Βιολογικός καθαρισμός ημιτελής και εκτός λειτουργίας.
– Αποχετευτικό σύστημα ασυντήρητο.
– Φωτισμός δρόμων ελλιπής.
– Ασφαλτόστρωση δρ��μων κακή.
– Πολιτιστικό Κέντρο ημιτελές.
– Ιχθυοτροφεία περιμετρικά (οικολογική καταστροφή).
”Περίπου 160 οικογένειες ομογενών έχουμε επενδύσει σε κατοικίες και δεν έχουμε ούτε νερό να πιούμε”, είναι η κραυγή απελπισίας του πρ��έδρου του Δ.Σ. του Αρκαδικού Χωριού Ν. Δεληγιάννη προς το ”Παρόν της Κυριακής”. Και προσθέτει: ”Ζούμε σε ένα τριτοκοσμικό χωριό. Η ΔΕΠΟΣ πούλησε τα οικόπεδα και καταχράστηκε τα χρήματα. Ο,τι έργα έκαναν στις αρχές ήταν όλα εφήμερα και δεν λειτουργούν πια. Οι αρμόδιοι και οι υπεύθυνοι του κράτους κρύβονται”.
Ο Γρηγόρης Νιώτης, που ως Νομάρχης Αρκαδίας, αλλά αργότερα και ως υφυπουργός Εξωτερικών χειρίστηκε και αυτός το θέμα, υποστηρίζει σε δηλώσεις στο ”Παρόν της Κυριακής” ότι ”οι ομογενείς έχουν δίκιο αν και οι ίδιοι δεν είναι άμοιροι κάποιων ευθυνών”.
Όπως αναγνωρίζει ο κ. Νιώτης, αν και επί των ημερών του είχαν εξευρεθεί, με κόστος 400 εκ. δρχ., 2000 κυβικών μέτρων νερού ημερησίως ”οι δήμαρχοι των γύρω περιοχών το διένειμαν σε ψηφοφόρους τους και δεν πήγε ποτέ στο Αρκαδικό Χωριό το οποίο υδρεύεται με βυτιοφόρα!”.
Ετσι, παρά τις γεωτρήσεις που πραγματοποίησε η ΔΕΠΟΣ ”η άνω περιοχή το καλοκαίρι δεν έχει νερό”.
Ο κ. Νιώτης, αναφερόμενος στο Πολιτιστικό Κέντρο επισημαίνει ότι ”έμεινε στα μπετά”. Χάθηκαν λεφτά του Β’ ΚΠΣ ενώ δεν μπήκε το έργο στο Γ΄ΚΠΣ με αποτέλεσμα ”να μείνει έτσι”.
Ο κ. Νιώτης καλεί την πολιτεία ”να τιμήσει την υπογραφή της” προχωρώντας στην άρση των δυσκολιών διαβίωσης που παρουσιάζονται στο Αρκαδικό Χωριό.
Από την πλευρά τους οι αρμόδιοι της ΔΕΠΟΣ παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις αποφεύγουν να προβούν σε δηλώσεις, ενώ το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου του χωριού έχει προχωρήσει σε έγγραφες καταγγελίες που έχουν φτάσει μέχρι και το γραφείο του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή.
Πέραν από το γεγονός ότι ταλαιπωρούνται 160 οικογένειες ομογενών που πίστεψαν στα ”λόγια τα ωραία τα μεγάλα” τέσσερα ακόμη πιλοτικά χωριά που επρόκειτο να χτιστούν (στην Καλαμάτα και αλλού) πάνω στα χνάρια του ”Αστρον Κυνουρίας, παραμένουν στα χαρτιά μετά το φιάσκο του Αρκαδικού Χωριού.
Να σημειώσουμε ότι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρκαδίας με απόφασή της (15।09।06) έχει επιβάλλει στην ΔΕΠΟΣ πρόστιμο ύψους 10.000 ευρώ διότι ”δεν έ��αβε τα απαραίτητα μέτρα για την αποτροπή της υπερχείλισης της δεξαμενής αερισμού της μονάδας βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων”, επειδή ”δεν έχει υλοποιήσει όλα τα προβλεπόμενα από την υπ’ αριθμ. 145/19.01.05 απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών ��ρων της εν λόγω μονάδος”, επειδή ”προβαίνει σε διάθεση των ανεπεξέργαστων λυμάτων στην ακτή και, εν τέλει, διαβιβάζει το φάκελο της υπόθεσης στη δικαιοσύνη ”για την ενδεχόμενη επιβολή κυρώσεων”.
To (απόλυτα ανεξάρτητο και αδέσμευτο) ΚΑΛΑΜΙ: Γιά “να λέγονται τα πράγματα με τ’ όνομά τους”.
‘Εδρα: ΗΠΑ (Νew York & Tampa Bay) – Τηλ. ΗΠΑ, Ν.Υ.: (212)913 0282..
Αντιπροσωπεία, στην οποία συμμετείχε η Γραμματέας του ΣΑΕ Δρ. Σαραντοπούλου, με επικεφαλής τον Α’ Αντιπρόεδρο της Βουλής και πρώην υφυπουργό Εξωτερικών κ. Γρηγόρη Νιώτη, επισκέφθηκαν πρόσφατα τον υφυπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Θάνο Μωραϊτη για το ζήτημα του «Αρκαδικού Χωριού» που αποτελεί ένα πατεντάτο σκάνδαλο σε βάρος ομογενών .
Στην αντιπροσωπεία συμμετείχαν ο Πρόεδρος της Κοινότητας του Αρκαδικού Χωριού κ. Παναγιώτης Καραχάλιος (ο οποίος είναι και ο εργολάβος που έχει αναλάβει την ανοικοδόμηση πολυτελών μεζονέτων στην παραλία πάνω στο κύμα!…), ο αντιπρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Καναδά κ. Νίκος Μαντάς, ο ομογενής από το Σικάγο Γεώργιος Βουτυρίτσας, ο ομογενής από τον Καναδά Ευάγγελος Ζεμπελίκος και ο δικηγόρος κ. Γιάννης Καραχάλιος.
Η κύρια υπεύθυνη του όλου σκανδάλου είναι η Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομίας Οικισμού και Στέγασης («ΔΕΠΟΣ»), η οποία το 1986, αφού εισέπραξε τα χρήματα των ομογενών για τη δημιου��γία ενός πρότυπου «ομογενειακού χωριού», τα κατασπατάλησε σε αλλότριους σκοπούς, εγκατέλειψε τελικά το πρόγραμμα, κήρυξε πτώχευση και άφησε τους ομογενείς στην …ατυχία τους. Τώρα, οι τελευταίοι, διαμένουν τα καλοκαίρια (αλλά ορισμέ��οι και τους χειμώνες) σε έναν τριτοκοσμικό τόπο δίχως της κατάλληλες υποδομές, σε έναν οικισμό με ελλιπές οδικό δίκτυο, αφού πολλοί δρόμοι δεν έχουν ασφαλτωθεί, δίχως σωστά δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης, χωρίς επαρκή φωτισμό, αφού η ΔΕΠΟΣ αθέτησε την συμφωνία που είχε γίνει εξαρχής και δεν διέθεσε τα απαραίτητα κονδύλια.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ούτε ο κ. Νιώτης μπορεί πλέον να αποτελέσει αξιόπιστο φορέα ενεργειών προς αποκατάσταση της αδικίας σε βάρος των ομογενών, αφού επί των ημερών του στο ΠΑΣΟΚ ανέχθηκε –όπως επίσης ανέχθηκε και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας- το σκάνδαλο οι ομογενείς να καταβάλουν τα χρήματα και η ΔΕΠΟΣ να μην τελειώσει όλες τις κατοικίες, να μην φτιάξει τις υποδομές του οικισμού (που θα αποτελούσε και πρότυπο, τρομάρα τους!) ενώ λόγω της δημιουργηθείσης κατάστασης η ΔΕΗ ζητά από τους ομογενείς -ιδιοκτήτες εξωφρενικά ποσά ώστε να ηλεκτροδοτήσει ημιτελή τα σπίτια τους.‘Oπως παραδέχθηκε ο κ. Καραχάλιος, τριάντα Ομογενείς που προπλήρωσαν οικόπεδα αξίας τριών εκατ. ευρώ δεν τους έχει ακόμη αποδοθεί ακόμη (!) η περιουσία τους. Σημείωσε δε, ότι εάν είχε γίνει ομαλά η δόμηση στα 200 οικόπεδα, τα οποία έχουν πουληθεί σε Αποδήμους, η επένδυση αυτή θα απέφερε ποσό ύψους ογδόντα εκατομμυρίων ευρώ στην Ελλάδα.
Ποιος, τώρα έδωσε στον κ. Καραχάλιο άδειες (όπως υποστηρίζει ότι έχει) για να χτίζει ο ίδιος διώροφες βίλες στην παραλία του «Αρκαδικού Χωριού» πάνω σε οικόπεδα που του «πούλησε» η ΔΕΠΟΣ, κυριολεκτικά πάνω στη θάλασσα αγνοώντας το νόμο που θέλει κτίσματα 50 μέτρα από το χειμέριο κύμα, αυτό φυσικά δεν μπορεί να το εξηγήσει κανείς…
Μάλιστα ο κ. Καραχάλιος, με την ιδιότητα και του προέδρου του χωριού, ζήτησε στην γενική Συνέλευση να αλλάξει το όνομα του Χωριού και να γίνει ”Ρεποντίνα”, προφανώς για να ξεχαστεί το όλο θέμα και να μην ξαναμιλήσει κανείς για το «Αρκαδικό Χωριό»!
Στο μεταξύ, τα «βάσα��α» του Αρκαδικού Χωριού, τέλος δεν έχουν. Το Πολιτιστικό Κέντρο, το οποίο ξεκίνησε πριν 15 χρόνια, απορρόφησε περίπου 400.000.000 δρχ. συν 200.000 ευρώ που πλήρωσε η Νομαρχία επειδή η ΔΕΠΟΣ δεν είχε εξοφλήσει τον εργολάβο, σήμερα παραμένει ένας σκ��λετός από μπετόν στην κορυφή του λόφου που βρίσκεται το Αρκαδικό Χωριό, αφού το άφησαν ημιτελές!
Ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Θάνος Μωραϊτης, ενώ δεσμεύτηκε (όπως και όλοι οι προκάτοχοί του) ότι θα δώσει προτεραιότητα στην επίλυση του θέματος, αμέσως άρχισε τις κωλυσιεργίες, ανακοινώνοντας ότι «το συντομότερο δυνατό» κλιμάκιο ειδικών αποτελούμενων από τον Α’ Αντιπρόεδρο της Βουλής και πρώην υφυπουργό Εξωτερικών Γ. Νιώτη, στελέχη του υπουργείου, της νομαρχιακής και τοπικής αυτοδιοίκησης της Αρκαδίας, αλλά και εκπροσώπων του Αρκαδικού Χωριού και των Αποδήμων, των Παναρκαδικών Ομοσπονδιών, της Γραμματέως ΣΑΕ, θα μεταβεί στον οικισμό προκειμένου να διαπιστώσει με ποιον τρόπο θα επιλυθούν το συντομότερο δυνατόν τα προβλήματα λειτουργίας του Αρκαδικού Χωριού.
Ωστόσο τα προβλήματα είναι από χρόνια γνωστά σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής ιεραρχίας τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και την Νέας Δημοκρατίας.
Στις 6-9 2006, με το αριθμό πρ. 8498, η Παναρκαδική Ομογένεια ενημέρωσε λεπτομερώς τον Δήμο Βόρειας Κυνουρίας για τα προβλήματα, επισυνάπτοντας μάλιστα και Απόφαση Διεύθυνσης Υγείας και Πρόνοιας Τμήμα Υγιεινής και Προστασίας Υγείας Τρίπολης Αρ. Πρ. 4278-2/8/2006, σχετικά με το Βιολογικό καθαρισμό.
Επίσης, Γράμμα του καθηγητή πανεπιστημίου Prof. Dr. Manfred Sietz της Γερμανίας προς το ΥΠΕΧΩΔΕ, σχετικά με το Βιολογικό καθαρισμού του Αρκαδικού Χωριού. Το έγγραφο κοινοποιήθηκε στον υφυπουργό Εξωτερικών, τον Πρόεδρο της Επιτροπής της Βουλής για τον Απόδημο Ελληνισμό, την ΓΓ Περιφέρεια Πελοποννήσου, τον Νομάρχη Αρκαδίας, τους βουλευτές Γρ. Νιώτη, Παν Σκανδαλάκη, Πέτρο Τασούλη, Ανδρέα Λυκουρέντζο και άλλους.
Στις 15-9-2006 με αριθ. Πρ. 1699 της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αρκαδίας Δ/ΝΣΗ Περιβάλλοντος, ανακοινώθηκε η απόφαση επιβολής Διοικητικών Κυρώσεων στην «ΔΕΠΟΣ Α.Ε.».
Επεβλήθη πρόστιμο 10.000 ευρώ επειδή:
1. Δεν έλαβε τα απαραίτητα μέτρα για την αποτροπή της υπερχείλισης της δεξαμενής αερισμού της μονάδος του βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων ��ου Αρκαδικού Χωριού.
2. Δεν έχει υπολποιήσει όλα τα προβλεπόμενα από την υπ΄αριθ. 145/19.01.05 απόφαση της έγκρισης περιβαλλοντολογικών όρων της εν λόγω μονάδας όπως αυτή τροποποιήθηκε με την 1854/23-05-2006 όμοια απόφαση.
3. Προβαίνει σε διάθεση των λυμάτων στην ακτή, χωρίς την απαιτούμενη άδεια.
4. Διαθέτει στην ακτή λύματα ανεπεξέργαστα, με συνέπεια την ρύπανση και μόλυνση του περιβάλλοντος και την δημιουργία κινδύνου για τη Δημόσια υγεία.
Κατόπιν των ανωτέρω εκαλείτο η «ΔΕΠΟΣ» να διακόψει άμεσα την διάθεση των λυμάτων στην ακτή μέχρι τη χορήγηση της απαιτούμενης άδειας, ο δε φάκελος της υπόθεσης διαβιβάζετο στη δικαιοσύνη για ενδεχόμενη επιβολή κυρώσεων.
Βεβαίως το θέμα δεν σταματά εδώ. Ούτε και οι επίσημες αποφάσεις, επιστολές, έγγραφα προς υπουργούς, πρωθυπουργούς και δημόσιες υπηρεσίες.
Ως η κύρια υπεύθυνη του όλου σκανδάλου του “Αρκαδικού Χωριού”, καταγγέλλεται από τον πρώην Πρόεδρο του Αρκαδικού Χωριού, κ. Νίκο Δεληγιάννη, η Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομίας Οικισμού και Στέγασης («ΔΕΠΟΣ Α.Ε.») η οποία, όπως ήδη έχουμε γράψει, το 1986, αφού εισέπραξε τα χρήματα των ομογενών για τη δημιουργία ενός πρότυπου «ομογενειακού χωριού», τα κατασπατάλησε σε αλλότριους σκοπούς, προχώρησε μέχρι κάποιου βαθμού το έργο παραδίδοντας τα πρώτα σπίτια το 1993, αλλά, στη συνέχεια, εγκατέλειψε ημιτελές το πρόγραμμα, κήρυξε πτώχευση και άφησε τους ομογενείς στην …ατυχία τους.
Βέβαια, όπως γράψαμε, στις 15-9-2006 με αριθ. Πρ. οικ:1699 της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αρκαδίας Δ/νση Περιβάλλοντος, ανακοινώθηκε η απόφαση επιβολής Διοικητικών Κυρώσεων στην «ΔΕΠΟΣ Α.Ε.». Ωστόσο αυτό δεν έλυσε κανένα πρόβλημα ούτε διόρθωσε στο ελάχιστο την κατάσταση που βιώνουν τα τελευταία 15 χρόνια (!) οι ομογενείς του “Αρκαδικού Χωριού”. Και να πει κανείς ότι δεν κίνησαν “γη και ουρανό” για να βρουν το δίκιο τους… Μέχρι τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή έφθασαν με σχετική επιστολή της Βασιλείας Δεληγιάννη, Προέδρου του Γυναικείου Τμήματος του Αρκαδικού Χωριού. Στην επιστολή αναφέρονται τρία βασικά -από τα πολλά- προβλήματα του χωριού, η υδροδότηση, ο βιολογικός καθαρισμός και η αποχέτευση, που καθιστούν προβληματική τη διαβίωση των ομογενών κατοίκων.
Στην καταγγελτική αυτή επιστολή προς τον τότε Πρωθυπουργό ��ώστα Καραμανλή, με ημερομηνία 16 Ιουλίου 2007, απάντησε το πρωθυπουργικό γραφείο με διαβιβαστικό (23 Ιουλίου 2007) προς τον καθ ύλη αρμόδιο Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιά. “Σας διαβιβάζουμε την από 16.7.2007 επιστολή της κας Βασιλείας Δεληγιάννη, που στάλθηκε στο Γραφείο του Πρωθυπουργού και παρακαλούμε, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων σας, να εξετάσατε το θέμα στο οποίο αναφέρεται”, σημειώνει στην διαβιβαστική επιστολή της η προϊσταμένη του Γραφείου Οργάνωσης και Διοίκησης του Πρωθυπουργικού Γραφείου.
Τώρα θα αναρωτηθείτε τι έκανε το “καθ ύλη αρμόδιο” Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ. Πως αντέδρασε στην επιστολή του Πρωθυπουργικού Γραφείου και στην “εντολή” να εξετάσει το όλο ζήτημα των καταγγελιών του σκανδάλου στο “Αρκαδικό Χωριό”. Τέσσερις μήνες αργότερα (!) στις 23-11-2007 η Γενική Διευθύντρια Πολεοδομίας του ΥΠΕΧΩΔΕ με έγγραφό της (αρ. Πρωτ. 1679) διαβιβάζει την επιστολή της κας Δεληγιάννη στην …ΔΕΠΟΣ Α.Ε., την κύρια, δηλαδή, υπεύθυνη του όλου σκανδάλου του “Αρκαδικού Χωριού”, λόγω “αρμοδιότητος”!
Δηλαδή, αυτοί που, σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν οι κάτοικοι του Αρκαδικού Χωριού, κατασπατάλησαν τα 400 εκατ. Δρχ. αθετώντας τη συμφωνία που είχαν κάνει με τους ομογενείς, αυτοί που στο τέλος έβαλαν λουκέτο στην εταιρία, αυτοί οι ίδιοι είχαν «αρμοδιότητα» να …ψάξουν να δουν τι είχε γίνει!
Ωστόσο τα προβλήματα δεν είναι απλώς ισχυρισμοί των ομογενών. Είναι πιστοποιημένα από επίσημες αρχές του κράτους, όπως π.χ. τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρκαδίας η οποία με έγγραφό της στις 26-6-2007 και Αρ. Πρωτ. 1452 προς την Περιφέρεια Πελ/νήσου με κοινοποίηση στο Δήμο Β. Κυνουρίας και στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Τρίπολης, γνωστοποιεί ότι ”…μετά από αυτοψία που διενεργήσαμε στον βιολογικό καθαρισμό του Αρκαδικού Χωριού Δ.Β. Κυνουρίας, διαπιστώσαμε ότι συνεχίζεται η ανεξέλεγκτη επεξεργασία και διάθεση στη θάλασσα των υγρών αποβλήτων του οικισμού”.
Η “τράμπα” των επισήμων εγγράφων από και προς τις “αρμόδιες” υπηρεσίες συνεχίζεται χωρίς να παράγεται αποτέλεσμα.Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση στο στο Δήμο, ο Δήμος στη ΔΕΠΟΣ και η ΔΕΠΟΣ στο… αρχείο της!
Στις 15-10-2007 ο τότε Πρόεδρος του Αρκαδικού Χωριού Νίκος Δεληγιάννης αναφέρει σε επιστολή του προς τον Υπουργό Υγείας Δημ. Αβραμόπουλο, με Αρ. πρωτ. 260 τα “φλέγοντα προβλήματα” του Αρκαδικού Χωριού και παρακαλεί “όπως επιμεληθείτε προσωπικά την επίλυσή των, διότι λάβαμε την επιστολή σας (27.7.2007) και σας ευχαριστούμε, αλλά δυστυχώς οι συνεργάτες σας στους οποίους είχατε παραπέμψει το θέμα, μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να έχουν ε��εργήσει δεόντως”…
Να σκεφθεί κανείς ότι στην πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, όπως δημοσιεύθηκε στο Φύλλο της «Εφημερίδας της Κυβερνήσεως» στις 27 Φεβρουαρίου 1989, Αριθμός Φύλλου 61, η σύσταση του Αρκαδικού Χωριού δημιουργείτο “…για λόγους εθνικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς και οικονομικούς εν γένει δημοσίου συμφέροντος”!
Κάποιοι ίσως πουν, τόσα χρόνια πέρασαν, δεν βαρέθηκαν να ζητούν το δίκιο τους οι ομογενείς του Αρκαδικού Χωριού; Φαίνεται πως όχι, τουλάχιστον αν κρίνουμε από τις πρόσφατες ενέργειες του π. Προέδρου Νίκου Δεληγιάννη, ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και ανοικτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια με ημερομηνία 5 Ιουλίου 2010.
Εξάλλου τα ερωτήματα που μένουν αναπάντητα είναι πολλά και κρίσιμα: «Ένα Πολιτιστικό Κέντρο ξεκίνησαν να φτιάξουν πριν 15 χρόνια, έφαγαν τα λεφτά περίπου 400.000.000 δραχμές και έχουν μείνει τώρα μόνον μερικές κολώνες. Πού πήγαν τα λεφτά;» ρωτάει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο ομογενής Ν. Δεληγιάννης. Και προσθέτει:
«Μας ξεγέλασαν με ψεύτικα μεγάλα λόγια, ξοδέψαμε του κόσμου τα λεφτά και αποτέλεσμα αυτού είναι να μην έχουμε τις υποδομές που πρέπει ούτε σε οδικά δίκτυα, ούτε σε αποχετευτικά, ούτε υδρευτικά, ούτε Εκκλησία, ούτε Κοιμητήριο να μας θάψουν…».
«Αντί για ομογενειακό πλέον έχει καταντήσει οίκος εμπορίου, διάφοροι εργολάβοι αγοράζουν οικόπεδα φτιάχνουν βίλες και τις πουλάνε. Και αυτό έγινε γιατί άλλαξαν οι αετονύχηδες τρεις φορές τον Κανονισμό λειτουργίας του χωριού. Κανένας δεν έκανε μία έρευνα να δει πως πάει αυτό το χωριό; Τόσες διαμαρτυρίες έχουμε κάνει και κανείς δεν μας άκουσε ποτέ. Ώρες-ώρες περνάει από το μυαλό μου να παραστήσω το σπιτικό μου και να φύγω πάλι για την ξενιτιά. Αλλά δεν την αντέχω, αρκετά 50 χρόνια σκληρής δουλειάς και μαύρης στεναχώριας…».
Ο πρώτος Πολίτης της χώρας (η τελευταία τους Ελπίδα, όπως αποκαλεί τον κ. Κάρολο Παπούλια ο π. πρόεδρος του χωριού) δεν έμεινε άπραγος. Με την από 16 Αυγούστου (!) 2010 απαντητική επιστολή της Προϊσταμένης του Τμήματος Δημοσίων Σχέσεων της Προεδρίας της Δημοκρατίας προς τον π. πρόεδρο του «Αρκαδικού Χωριού» τον ενημερώνει ότι «…διαβιβάσαμε αντίγραφο της επιστολής σας στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής», (ναι, το γνωστό μας πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ) «με την παράκληση να εξετάσουν το θέμα…»! Με την «παράκληση»…
Με την ίδια «παράκληση» 15 χρόνια οι ομογενείς που κατέθεσαν τον ιδρώτα, το αίμα και τα νιάτα τους στην ξενιτιά αναζητούν το δίκιο τους, διεκδικούν τα λεφτά τους και βρίσκουν κλειστές πόρτες ή στην καλύτερη περίπτωση «διεκπεραιωτές» της αλληλογραφίας τους. Κρίμα…
Το «Καλάμι» μίλησε με τον πρώην Πρόεδρο του Αρκαδικού Χωριού κ. Νίκο Δεληγιάννη που απτόητος για 15 συναπτά έτη συνεχίζει τον αγώνα για τη δικαίωση των ομογενών. «Η κατάσταση στο χωριό μας είναι πλέον αφόρητη, Τα παιδιά μας δεν έρχονται πλέον γιατί δεν τα τραβάει τίποτα. Έχουμε καταντήσει ένα γερασμένο χωριό. Μια επίσκεψη θα σας πείσει για όλα όσα σας λέω».
-Η ΔΕΠΟΣ διαλύθηκε, τι περιμένετε τώρα, είναι το φυσιολογικό ερώτημα. «Εμείς, όπως έγραψα και στον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Θάνο Μωραϊτη με ημερομηνία 30 Αυγούστου 2010, ζητάμε να γίνει μία αναψηλάφιση της υπόθεσης, ένας λεπτομερής έλεγχος από ειδικούς υπαλλήλους της δίωξης του οικονομικού εγκλήματος».
Τα ερωτήματα είναι πολλά. Άλλες τόσες και οι απορίες: «Επιτρέπεται να χτίζουν 15 μέτρα από τον αιγιαλό και την παραλία; Πού είναι οι υπηρεσίες του κράτους που υποτίθεται ότι διαφυλλάττουν την περιουσία του;» ρωτά ο κ. Δεληγιάννης για να παρατηρήσει ότι «είναι τραγικό λάθος της Πολιτείας που άφησε να εξελιχθείη κατάσταση έτσι και σήμερα ο εργολάβος –που έφτιαξε πάνω από 150 σπίτια- να είναι και πρόεδρος του ομογενειακού χωριού, χωρίς να είναι ομογενής».
Σε μία εποχή όπου η οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα υποχρεώνει την Κυβέρνηση Παπανδρέου να αναζητά σανίδα σωτηρίας στην προσέλκυση επενδύσεων και κεφαλαίων από το εξωτερικό, μηχανευόμενη ακόμη και αναβίωση της παλαιάς (από το 1974) ιδέας περί εκδόσεως ομολογιακών τίτλων για τους Ομογενείς, η ιστορία του Αρκαδικού Χωριού αποκτά συγκλονιστική επικαιρότητα αφού πρόκειται για την μεγαλύτερη μέχρι σήμερα επένδυση που έχει πραγματοποιηθεί από ομο��ενείς και η οποία επένδυση όχι μόνο δεν απέβη κερδοφόρους για τους ομογενείς επενδυτές αλλά τους έχει καταδικάσει να ζουν κάτω από τριτοκοσμικές συνθήκες στο χωριό που ονειρεύτηκαν (και τους υποσχέθηκαν) ως πρότυπο οικισμό.
«Οι ομογενείς, επισημαίνει ο κ. Δεληγιάννης, νιώθουν πληγωμένοι και καταστραμμένοι. Επένδυσαν πολλά χρήματα και να η κατάληξη: Δεν έχουν καλά – καλά ούτε νερό να πληθούν αφού τους καλοκαιρινούς μήνες γίνονται διακοπές, παιδικές χαρές δεν έχουμε, όπως προβλέπονταν στα σχέδια, δρόμους δεν έχουμε, αποχετευτικό δίκτυο σωστό δεν έχουμε, χώρους αθλοπαιδιών, που αναφέρονται στο ΦΕΚ δεν μας έφτιαξαν, πράσινο δεν έχουμε, Πολιτιστικό Κέντρο έχουμε σε μορφή ολίγων κολώνων και το μόνο βέβαιο είναι ότι η ΔΕΠΟΣ πούλησε πολλά οικόπεδα και αντί τα χρήματα να επενδυθούν στις υποδομές του χωριού, χάθηκαν κατά τη διαδρομή. Αν είχαν επενδυθεί με διαφάνεια και καλό χειρισμό, όλα τα έργα θα είχαν γίνει και θα υπήρχαν χρήματα ακόμη διαθέσιμα. Αυτή είναι η πραγματικότητα», κατέληξε.
Το…ΣΑΕ!
Για το όλο ζήτημα έχει ενημερωθεί , με επιστολή, από τον Μάρτιο του 2008 και ο πρόεδρος ΣΑΕ Αμερικής κ. Θόδωρος Σπυρόπουλος, όπως είχε ενημερωθεί περίπου δύο χρόνια νωρίτερα (17 Οκτωβρίου 2006 – Αρ. Πρωτ. 230) και ο παγκόσμιος πρόεδρος του ΣΑΕ –τότε- κ. Αντριου Αθενς. «Απευθυνόμαστε σε σας, μετά από όλες τις πόρτες αρχών που χτυπήσαμε κι αγνοηθήκαμε, γιατί η ιδέα του Χωριού ξεκίνησε από Έλληνες των ΗΠΑ και Καναδά. Εμπιστεύτηκαν τις υποσχέσεις που τους είχαν δοθεί από τη μητέρα πατρίδα (…) άλλα περίμεναν και άλλα βρήκαν…», τόνιζαν μεταξύ άλλων στην προς Σπυρόπουλο επιστολή τους, μία επιστολή που έμεινε, δυστυχώς, αναπάντητη, όπως καταγγέλλουν οι ενδιαφερόμενοι, όπως αναπάντητους άφησε τους ομογενείς και ο κ. Άθενς παρά το ότι οι κάτοικοι του πολύπαθου Αρκαδικού Χωριού είχαν εκτιμήσει πως «εσείς (σ.σ. το ΣΑΕ) είσαστε οι μόνοι φορείς που μπορείτε να μας βοηθήσετε να ξεφύγουμε από αυτή τη μιζέρια που καθημερινά μας πνίγει».
Τώρα η Γραμματέας του ΣΑΕ Δρ. Όλγα Σαραντοπούλου υπόσχεται να κινήσει τα νήματα ώστε να βρεθεί μία λύση. Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται στα σκαριά μία επιτόπου μετάβαση και αυτοψία αρμοδίων παραγόντων παρουσία και της Γραμματέως του ΣΑΕ. Στο Υπουργείο Οικονομικών μελετάνε, λένε οι πληροφορίες, το «σχέδιο» για τα «ομόλογα των ομογενών». Ως συνήθως, όμως, οι κυβερνώντες δεν ρωτάνε κανέναν. Ούτε καν αυτούς που «λάνσαραν» την ιδέα. Δεν έχουν, φαίνεται, ενδιαφέρον να μάθουν τι έγινε το 1974 όταν ο τότε Πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής συγκάλεσε σύσκεψη του υπουργικού Συμβουλίου στην Μεγάλη Βρετανία με την συμμετοχή του τότε διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Ξεν. Ζολώτα, του Αρχιεπισκόπου Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιακώβου και του έχοντος την ιδέα του δανεισμού από την ομογένεια δημοσιογράφου εκδότη Μπάμπη Μαρκέτου, με αντικείμενο της πολυμελούς σύσκεψης ακριβώς την έκδοση ομολόγων αποκλειστικά για τους Απόδημους.
Θα ήταν χρήσιμο να γνωρίζουν οι κυβερνώντες γιατί απέτυχαν τότε οι διήμερες προσπάθειες για την έκδοση ομολόγων. Όπως θα ήταν διαφωτιστικό να μάθουν γιατί απέτυχε παταγωδώς το πείραμα της «Κτηματικής» στην Νέα Υόρκη, που είχε σαν αποτέλεσμα και την Τράπεζα να κλείσει το IRS απελαύνοντας το διοικητή της, πολλοί ομογενείς να χάσουν τα λεφτά τους και κάποιοι –λίγοι- να πάνε και στη φυλακή!
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα επαναλάβουν οι σήμερον κρατούντες τα ίδια τραγικά λάθη. Και ας ελπίσουμε ότι επιτέλους κάποιοι θα αφυπνιστούν και θα κοιτάξουν με σοβαρότητα την υπόθεση του «Αρκαδικού Χωριού» που από «πρότυπο» κατάντησε παράδειγμα προς αποφυγήν.
Τι προηγήθηκε
Αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα «Το Παρόν της Κυριακής», κατατοπιστικό εισαγωγικό ρεπορτάζ του γνωστού στην Ομογένεια, έγκριτου δημοσιογράφου, Χρήστου Μαλασπίνα.
Το άρθρο αυτό έθεσε υπόψη μας ο πρώην πρόεδρος του «Αρκαδικού Χωριού» Νίκος Δεληγιάννης, ο οποίος χρόνια τώρα αγωνίζεται για να βρουν το δίκιο τους μία χούφτα ομογενών που πίστεψαν «στα λόγια τα ωραία τα μεγάλα» της πατρίδας, με αποτέλεσμα να βάλουν χρήματα προκειμένου να αποκτήσουν μία εξοχική κατοικία στην Αρκαδία και να βρεθούν αντιμέτωποι με οικονομικά σκάνδαλα, με δημοσιοϋπαλληλική αναλγησία και με το διεφθαρμένο κράτος…
Μεταφέρουμε αυτούσιο το άρθρο με τους τίτλους κλπ. που είχε όταν δημοσιεύθηκε στην αθηναϊκή εφημερίδα «Το Παρόν της Κυριακής» (13 Απριλίου 2008) ανοίγοντας την έρευνα γύρω από αυτό το θέμα, γιατί δεν είναι μόνον οι συγκεκριμένοι ομογενείς που ζημιώθηκαν –αφού ποτέ δεν έλαβαν σωστά αυτά για τα οποία πλήρωσαν- είναι και άλλες παρόμοιες προσπάθειες που ναυάγησαν κι αυτές εξαιτίας του αποτυχημένου μοντέλου του «Αρκαδικού Χωριού».
Και είναι και η κυοφορούμενη από την ελληνική Κυβέρνηση σκέψη για έκδοση «ομολόγων της διασποράς», που ενδέχεται να βάλουν σε νέες περιπέτειες την Ομογένεια, αν δεν μελετηθούν και εφαρμοστούν σωστά, κατά το απαράδεκτο «πρότυπο» της αλήστου μνήμης «Κτηματικής», που άφησε βαθιές ουλές στην Ομογένεια των ΗΠΑ.
Θυμίζουμε ότι άρθρο με τίτλο «Ομογενειακό δάνειο» για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης (αντί του «δίσκου επαιτείας») είχε δημοσιεύσει πρόσφατα στην μηνιαία επιθεώρηση «Φωνή των Αποδήμων» ο κ. Χρήστος Μαλασπίνας, αναφερόμενος σε παλαιότερη ιδέα του πρώην εκδότη του «Εθνικού Κήρυκα», Μπάμπη Μαρκέτου.
«Αρκαδικό Χωριό», σαν πλοίο που ναυάγησε
(Του ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ)
Το 1986 αποτελούσε ένα ευφάνταστο οικιστικό όραμα του τότε Νομάρχη Αρκαδίας κ. Γρηγόρη Νιώτη και του τότε ΥΦΥΠΕΞ αρμόδιου για θέματα Απόδημου Ελληνισμού κ. Γιώργου Παπανδρέου. Το 1993 έγινε μία πολλά υποσχόμενη ημιτελής παραθεριστική πραγματικότητα. Το 2008 εξελίχθηκε σε ένα ναυαγισμένο όνειρο ομογενών. Όλα αυτά μέσα σε μόλις 20 χρόνια…
Ο λόγος για το ”Αρκαδικό Χωριό” ή διαφορετικά για το πρότυπο θερινού παραθαλάσσιου οικισμού στην Κυνουρία όπου θα παραθέριζαν οι Ελληνες του εξωτερικού που κατάγονταν από την γύρο περιοχή.Οι ομογενείς μάζεψαν τις οικονομίες τους, τις κατέθεσαν, μαζί με τα όνειρά τους, στην Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομίας Οικισμού και Στέγασης (ΔΕΠΟΣ) και αυτή φρόντισε για τα περαιτέρω απίστευτα.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή:
24 Ιούλιου 1986. Ο Γιώργος Παπανδρέου αναγγέλλει το σχέδιο του ”Αρκαδικού Χωριού” που θα φιλοξενήσει τους Αρκάδες των Ηνωμένων Πολιτειών σε μία παραθαλάσσια έκταση στο Αστρος όπου θα χτίζονταν περίπου 580 σπίτια σε έκταση περίπου 700 στρεμμάτων.
Την κατασκευή του πρότυπου οικισμού (που θα λειτουργούσε πιλοτικά) ανέλαβε η ΔΕΠΟΣ και, μ��λιστα, όπως είχε τονίσει ο τότε πρόεδρος Γιάννης Καλαντίδης, ”χωρίς να λείψει το παραδοσιακό χρώμα σ αυτό το περιβάλλον που θα έχει την ιδιαιτερότητα να «αγκαλιάσει» τη νέα γενιά των αποδήμων”. (”Τα Νέα”, 25 Ιουλίου 1986).
Το 1987 το ΥΠΕΧΩΔΕ παραχωρεί 605 στρέμματα. (ΦΕΚ 61/27 Φεβρουαρίου 1989). Αναπτύσσεται πρόγραμμα παραθεριστικών οικιών 4ρων τύπων.
Οι ομογενείς θα χρηματοδοτούσαν, αγοράζοντας τα οικόπεδα από την ΔΕΠΟΣ με συμβόλαια.
Εκδηλώνεται ενδιαφέρον για τις πρώτες 100 κατοικίες και υπογράφονται ιδιωτικά προσύμφωνα.
Το 1988 μπαίνουν οι μπουλτόζες, ανοίγονται δρόμοι και ξεκινά το έργο της δημιουργίας του πρώτου παραθεριστικού ομογενειακού χωριού στην Ελλάδα.
Το 1990 το έργο εξελίσσεται. Ξεκινούν τα πρώτα έργα υποδομής ενώ η ΔΕΠΟΣ, παρά το ότι στο μεταξύ είχε αλλάξει δύο διοικήσεις, προχωρούσε ομαλά στην δημιουργία του Αρκαδικού Χωριού.
Το 1993 παραδίδονται τα πρώτα σπίτια στους ομογενείς.
Από εδώ αρχίζουν τα παρατράγουδα. Οι ομογενείς συνεισέφεραν περίπου 500 εκ. δραχμές για την πραγματοποίηση των απαραίτητων έργων υποδομής ενώ η ΔΕΠΟΣ, που εκτός από τα Ευρωπαϊκά προγράμματα είχε και την εκμετάλλευση 70 οικοπέδων στο χωριό προκειμένου να αυτοχρηματοδοτηθεί το όλο έργο, ”χρόνια τώρα εισπράττει τα λεφτά από την πώληση των οικοπέδων χωρίς να φροντίζει παράλληλα τη συνέχιση του έργου που ανέλαβε”, όπως καταγγέλλουν οι ομογενείς σε πρωτοκολλημένη αναφορά τους προς το Δήμο Κυνουρίας (6/9/06).
Η αστοχία της ΔΕΠΟΣ στην ολοκλήρωση των έργων υποδομής όχι μόνον δεν επιτρέπει στους ομογενείς να δουν αξιοποιούμενα τα χρήματα του πολυετούς μόχθου τους στην ξενιτιά, αλλά, αντιθέτως, έχει υποβαθμίσει το πείραμα μειώνοντας και την αγοραστική αξία των σπιτιών, αφού πολλά έργα υποδομής δεν έγιναν καν. Άλλα δεν ολοκληρώθηκαν. Και άλλα, δεν δούλεψαν σωστά.
Αποτέλεσμα. Ακόμη και σήμερα το «Αρκαδικό Χωριό» και οι ομογενείς κάτοικοί του, που υποτίθεται ότι θα μπορούσαν να κατοικήσουν και να ζήσουν τα καλοκαίρια στο χωριό αξιοπρεπώς, ταλαιπωρούνται από πολλά προβλήματα, τα οποία σταχυολογούνται ως ακολούθως:
– Έλλειψη νερού κυρίως τους θερινούς μήνες!
– Βιολογικός καθαρισμός ημιτελής και εκτός λειτουργίας.
– Αποχετευτικό σύστημα ασυντήρητο.
– Φωτισμός δρόμων ελλιπής.
– Ασφαλτόστρωση δρ��μων κακή.
– Πολιτιστικό Κέντρο ημιτελές.
– Ιχθυοτροφεία περιμετρικά (οικολογική καταστροφή).
”Περίπου 160 οικογένειες ομογενών έχουμε επενδύσει σε κατοικίες και δεν έχουμε ούτε νερό να πιούμε”, είναι η κραυγή απελπισίας του πρ��έδρου του Δ.Σ. του Αρκαδικού Χωριού Ν. Δεληγιάννη προς το ”Παρόν της Κυριακής”. Και προσθέτει: ”Ζούμε σε ένα τριτοκοσμικό χωριό. Η ΔΕΠΟΣ πούλησε τα οικόπεδα και καταχράστηκε τα χρήματα. Ο,τι έργα έκαναν στις αρχές ήταν όλα εφήμερα και δεν λειτουργούν πια. Οι αρμόδιοι και οι υπεύθυνοι του κράτους κρύβονται”.
Ο Γρηγόρης Νιώτης, που ως Νομάρχης Αρκαδίας, αλλά αργότερα και ως υφυπουργός Εξωτερικών χειρίστηκε και αυτός το θέμα, υποστηρίζει σε δηλώσεις στο ”Παρόν της Κυριακής” ότι ”οι ομογενείς έχουν δίκιο αν και οι ίδιοι δεν είναι άμοιροι κάποιων ευθυνών”.
Όπως αναγνωρίζει ο κ. Νιώτης, αν και επί των ημερών του είχαν εξευρεθεί, με κόστος 400 εκ. δρχ., 2000 κυβικών μέτρων νερού ημερησίως ”οι δήμαρχοι των γύρω περιοχών το διένειμαν σε ψηφοφόρους τους και δεν πήγε ποτέ στο Αρκαδικό Χωριό το οποίο υδρεύεται με βυτιοφόρα!”.
Ετσι, παρά τις γεωτρήσεις που πραγματοποίησε η ΔΕΠΟΣ ”η άνω περιοχή το καλοκαίρι δεν έχει νερό”.
Ο κ. Νιώτης, αναφερόμενος στο Πολιτιστικό Κέντρο επισημαίνει ότι ”έμεινε στα μπετά”. Χάθηκαν λεφτά του Β’ ΚΠΣ ενώ δεν μπήκε το έργο στο Γ΄ΚΠΣ με αποτέλεσμα ”να μείνει έτσι”.
Ο κ. Νιώτης καλεί την πολιτεία ”να τιμήσει την υπογραφή της” προχωρώντας στην άρση των δυσκολιών διαβίωσης που παρουσιάζονται στο Αρκαδικό Χωριό.
Από την πλευρά τους οι αρμόδιοι της ΔΕΠΟΣ παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις αποφεύγουν να προβούν σε δηλώσεις, ενώ το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου του χωριού έχει προχωρήσει σε έγγραφες καταγγελίες που έχουν φτάσει μέχρι και το γραφείο του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή.
Πέραν από το γεγονός ότι ταλαιπωρούνται 160 οικογένειες ομογενών που πίστεψαν στα ”λόγια τα ωραία τα μεγάλα” τέσσερα ακόμη πιλοτικά χωριά που επρόκειτο να χτιστούν (στην Καλαμάτα και αλλού) πάνω στα χνάρια του ”Αστρον Κυνουρίας, παραμένουν στα χαρτιά μετά το φιάσκο του Αρκαδικού Χωριού.
Να σημειώσουμε ότι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρκαδίας με απόφασή της (15।09।06) έχει επιβάλλει στην ΔΕΠΟΣ πρόστιμο ύψους 10.000 ευρώ διότι ”δεν έ��αβε τα απαραίτητα μέτρα για την αποτροπή της υπερχείλισης της δεξαμενής αερισμού της μονάδας βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων”, επειδή ”δεν έχει υλοποιήσει όλα τα προβλεπόμενα από την υπ’ αριθμ. 145/19.01.05 απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών ��ρων της εν λόγω μονάδος”, επειδή ”προβαίνει σε διάθεση των ανεπεξέργαστων λυμάτων στην ακτή και, εν τέλει, διαβιβάζει το φάκελο της υπόθεσης στη δικαιοσύνη ”για την ενδεχόμενη επιβολή κυρώσεων”.
To (απόλυτα ανεξάρτητο και αδέσμευτο) ΚΑΛΑΜΙ: Γιά “να λέγονται τα πράγματα με τ’ όνομά τους”.
‘Εδρα: ΗΠΑ (Νew York & Tampa Bay) – Τηλ. ΗΠΑ, Ν.Υ.: (212)913 0282..
Αφήστε μια απάντηση