1355 1452 Γεώρ. Πλήθων Γεμιστός. Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα

«εσμέν Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί» Ενδιαφέρουσες και πολύ τολμηρές για την εποχή εκείνη είναι οι ιδέες του για τον μοναχισμό και την μοναστική περιουσία, τις οποίες εκθέτει στον Μανουήλ Β. Δεν ταιριάζει, λέγει στους μοναχούς να έχουν…… την αξίωση να νέμωνται τα πολλά των δημοσίων με τον ισχυρισμό ότι φιλοσοφούν, δηλαδή ότι διάγουν μοναχική ζωή. Δεν πρέπει να τους παραχωρούν κανένα πράγμα από τα κοινά, δηλαδή δουλοπάροικο ή κτήμα. Να αρκεστούν οι μοναχοί να εκμεταλλεύωνται τα δικά τους μόνο κτήματα, για τα οποία δεν πληρώνουν φόρους. Κατόπιν λέγει ότι έχουν παρεκκλίνει από το γνήσιο πνεύμα του μοναχισμού, σύμφωνα με το οποίο θα έπρεπε να εργάζονται ανάλογα με τις δυνάμεις τους και όσο χρειάζεται για να ζουν λιτά, χωρίς να καρπούνται τα μη προσήκοντα με την εργασία άλλων, των δουλοπαροίκων.
Ακόμη υποβάλλει σκέψεις για την εξυγίανση του εθνικού νομίσματος και την προστασία των εγχώριων προιόντων με τον έλεγχο των εισαγωγών και εξαγωγών. Δεν βλέπει για ποιό λόγο να προτιμούνται τα υφάσματα και τα φορέματα της δύσης . Τα έξωθεν μεν εκ του Ατλαντικού πελάγους κομιζόμενα εκείνα έρια, υπέρ δε τον Ιόνιον εις εσθήτα σκευαζόμενα. Τέλος δηλώνει ότι, αν κληθεί, έχει το θάρρος και αναλαμβάνει την ευθύνη να εφαρμόσει όσα προτείνει.