14χρονο κοριτσάκι με ειδικές ανάγκες καταγγέλλει τον πατέρα του για εξακολουθητική σεξουαλική κακοποίηση!

Σοκ έχει προκαλέσει στους κόλπους των καθηγητών μια ανατριχιαστική καταγγελία που έκανε σε ψυχολόγο και κοινωνική λειτουργό σχολείο�� της ζώνης ευθύνης της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δωδεκανήσου, ένα
14χρονο κορίτσι με ειδικές ανάγκες για εξακολουθητική σεξουαλική κακοποίησή του, από τον πατέρα του!
Η υπόθεση αναμένεται να προσλάβει μέσα στο προσεχές διάστημα μεγάλες διαστάσεις, καθώς η διοίκηση του σχολείου έχει αναλάβει πρωτοβουλίες για την ποινική διερεύνηση των καταγγελιών, που έχουν ήδη οδηγήσει το ζευγάρι, που έχει ακόμη μια μεγαλύτερη κατά ένα έτος κόρη, σε διάσταση και σε υποβολή αιτήσεως διαζυγίου.
Το ανήλικο κορίτσι με ειδικές δεξιότητες, πέρασε την πόρτα των ειδικών συμβούλων του σχολείου και εκεί φέρεται να εξιστόρησε τα πάθη του, από τον πατέρα του.
Η ανήλικη, σύμφωνα με τις πληροφορίες, αφού ήλθε σε ρήξη με τον πατέρα της περί τις αρχές του Αυγούστου, εκμυστηρεύθηκε αρχικώς στη μητέρα της ότι ασελγούσε σε βάρος της.
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με προβλήματα που φέρεται να υπήρξαν στην έγγαμη συμβίωση του ζευγαριού, οδήγησαν την μητέρα του παιδιού στην απόφαση να αποβάλει τον καταγγελλόμενο από τη συζυγική τους στέγη και εν συνεχεία να υποβάλει αίτηση διαζυγίου.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν, ότι εξαιτίας της οικονομικής εξάρτησης της οικογένειας από τον καταγγελλόμενο αλλά και τον φόβο για τις συνέπειες μιας δικαστικής εμπλοκής δεν υπήρξε υποβολή μηνύσεως σε βάρος του.
Του θέματος επιλήφθηκαν, ωστόσο, στην πορεία, αφού υπήρξε αλλαγή στη συμπεριφορά του παιδιού, οι ειδικοί σύμβουλοι του σχολείου, που προχώρησαν σε έρευνα.
Κατά τη διάρκεια της έρευνάς τους, η μητέρα φέρεται να δήλωσε αρχικώς ότι ο εν διαστάσει σύζυγός της δεν ήταν σεξουαλικά ενεργός.
Στην πορεία, ωστόσο, φέρεται να εξομολογήθηκε ότι υπήρχε από μέρους του αποκλίνουσα συμπεριφορά με χειρονομίες και σε άλλα συγγενικά και φιλικά τους πρόσωπα.
Ακολούθησαν συνεδρίες με το παιδί το οποίο φέρεται να έχει καταβληθεί από άγχος και οργή κατά τη διάρκεια των οποίων περιέγραψε πως το τελευταίο έτος ο πατέρας της την κακοποιούσε σεξουαλικώς, όταν έλειπε η μητέρα τους στην εργασία της αλλά και ώρες, που ήτ��ν η ίδια εκεί απασχολημένη σε διάφορες εργασίες.
Μάλιστα, φέρεται να περιέγραψε και λεπτομέρειες από το μαρτύριο στο οποίο την υπέβαλλε ο πατέρας της προκειμένου να ικανοποιήσει πάνω στο άγουρο κορμί της, τις αρρωστημένες σεξουαλικές του ορέξεις.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες υποστηρίζει ότι ζούσε υπό καθεστώς τρόμου, διότι την απειλούσε ότι θα την δείρει, ενώ υποστήριξε ότι μετά από κάθε πράξη της έδινε από 5 έως 10 ευρώ για να την δελεάσει! Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι ενώ κλείδωνε το δωμάτιό της, ο πατέρας της είχε βρει τρόπο να το ξεκλειδώνει και να εισέρχεται σ’ αυτό παρά τη θέλησή της.
Πιθανολόγησε μάλιστα ότι θύμα του πατέρα της μπορεί να έχει πέσει και η μεγαλύτερη αδελφή της.
Στο πλαίσιο της ίδιας έρευνας δεν έχει κληθεί ο καταγγελλόμενος και όπως αναφέρουν οι πληροφορίες το που αρχίζει και το που τελειώνει η αλήθεια στην υπόθεση, που έχει συγκλονίσει, θα προκύψει από έρευνα που θα διενεργήσει αρμοδίως η Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Ρόδου.
Η σεξουαλική παρενόχληση ή ακόμα και η κακοποίηση παιδιών είναι ένα πάντως θέμα που απασχολεί πλέον πολλούς γονείς.
Το φαινόμενο αυτό, μπορούμε να το συναντήσουμε είτε στον οικογενειακό μας κύκλο, είτε στο σχολείο, είτε σε κάποια εξωσχολική δραστηριότητα των παιδιών μας.
Ένα πονεμένο θέμα είναι η ενδοοικογενειακή σεξουαλική κακοποίηση. Είτε από γονείς, πατριούς, είτε από άτομα από το κοντινό οικογενειακό περιβάλλον.
Το κυριότερο πλεονέκτημα που έχουν αυτοί οι επιτήδειοι είναι η παιδική αθωότητα. Η έλλειψη ενημέρωσης είναι το δεύτερο όπλο τους και το τρίτο και κυριότερο είναι ο εκφοβισμός.
Ακόμη, εντρυφούν στα παιδιά – θύματα το αίσθημα της ντροπής και της ενοχής, κάνοντάς τα να νιώθουν υπεύθυνα τα ίδια για ό,τι συνέβη.
Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι ένα όπλο στον αγώνα προστασίας των παιδιών.
Όταν το παιδί γνωρίζει από μικρή ηλικία ποια σημεία του σώματός του είναι απόκρυφα, θα καταλάβει ότι πρέπει αυτά τα σημεία να τα προστατεύει από τους γύρω του.
Τα παιδιά αν��ιλαμβάνονται τη σεξουαλική παρενόχληση από ένστικτο. Και αυτό το ένστικτο είναι δύσκολο να το εκφράσουν με λόγια, το εκφράζουν, όμως, με τα μάτια και τις χειρονομίες, πόσω μάλλον όταν το παιδί δεν έχει πλήρη αντίληψη του τι συμβαίνει.
Στην περίπτωση της σεξουαλικής κακοποίησης, το συμβάν δεν μπορεί να γίνει αμέσως αντιληπτό. Ένα σημαντικό ποσοστό παιδιών ηλικίας 8-12 ετών κακοποιούνται σωματικά – σεξουαλικά και στις περισσότερες περιπτώσεις ο θύτης είναι κάποιο από τα άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος, ενώ το προφίλ των οικογενειών υψηλού κινδύνου είναι: μονογονεϊκές οικογένειες, φτωχές σχέσεις γονιού – παιδιού, αυστηρό περιβάλλον, απουσία μητέρας ή παρουσία πατριού, κατάχρηση αλκοόλ από μέλος της οικογένειας, ιστορικό σωματικής – σεξουαλικής κακοποίησης σε τουλάχιστον έναν από τους δύο γονείς.
Πολλά παιδιά διστάζουν να αποκαλύψουν πως έχουν κακοποιηθεί, ειδικά αν η κακοποίηση έχει γίνει από τον ένα από τους δύο γονείς του ή είναι πολύ μικρά για να εκφραστούν λεκτικά σχετικά με ό,τι τους έχει συμβεί. Άλλα παιδιά, πάλι, ντρέπονται για ό,τι τους έχει συμβεί ή δεν θυμούνται το συμβάν. Πολλά παιδιά, επίσης, υπό καθεστώς φόβου και απειλής, και αρκετά, μαθαίνουν από το σπίτι τους να μην ερμηνεύουν την κακοποίηση ως έχει.
Είναι πιθανόν, για παράδειγμα, να πιστεύουν πως η σωματική βία είναι φυσικό επακόλουθο μιας αταξίας ή ενός χαμηλού βαθμού στο σχολείο. Άλλωστε έρευνες δραματικά αποκαλύπτουν ότι ένα μεγάλο ποσοστό γονέων που κακοποιούν τα παιδιά τους, το κάνουν για να τα «πειθαρχήσουν» και μάλιστα πιστεύουν σε αυτήν την υποτιθέμενη «μέθοδο πειθαρχίας»! Οι ίδιοι οι γονείς «εκπαιδεύουν»τα παιδιά τους να δέχονται τα πάντα ως τιμωρία για κάτι που υποτίθεται ότι έκαναν.

Τέλος, οι στατιστικές δείχνουν ότι τα περισσότερα από τα κακοποιημένα παιδιά είναι κορίτσια, καθώς και αγόρια πολύ μικρών ηλικιών. Ανάμεσα στα θύματα, συχνά συναντάμε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και ήπια νοητική στέρηση και η κακοποίηση είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας του γονέα να ανταποκριθεί στις ευθύνες που προκύπτουν μέσα από τις δυσκολίες για την ανατροφή τους, (π.χ. ένας γονέας ασκεί έντονη σωματική βία στο παιδί του μέσα από την οποία εκφράζει την ευχή «να μην είχε γεννηθεί ποτέ» και την αγανάκτησή του για «την κακή του μοίρα που απόκτησε ένα τέτοιο παιδί»!).



Πηγή