Στο σκαμνί του κατηγορουμένου καθίζουν τον σύμβουλο του Παπανδρέου Άλεξ Ρόντος.

Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων θα καθίσουν για υπόθεση Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης (ΜΚΟ) «Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης» οχτώ συνολικά πρόσωπα, ανάμεσά τους και ο Αλεξ Ρόντος, άλλοτε στενός συνεργάτης του
πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Την παραπομπή τους σε δίκη αποφάσισε με βούλευμά του το συμβούλιο Εφετών της Αθήνας.
Η υπόθεση αφορά στη δράση της ΜΚΟ «Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης» που είχε αναλάβει την αποναρκοθετηση σε Βοσνία, Ιράκ και Λίβανο και φέρεται να εισέπραξε παρανόμως πάνω από εννέα εκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με το βούλευμα η εμπλοκή του κ. Ρόντου έγκ��ιται στο γεγονός ότι βρισκόταν στο υπουργείο Εξωτερικών την περίοδο από τον Ιούλιο του 2002 ως τον Ιανουάριο του 2003 και διηύθυνε την Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας του υπουργείου Εξωτερικών, της υπηρεσίας δηλαδή που χρηματοδοτεί τις ΜΚΟ.

Ποιος είναι ο Άλεξ Ρόντος;
Γκρίζος διπλωμάτης ελέω Γιώργου Παπανδρέου και CΙακώβου Αμερικής.

Γεννηθείς στην Τανζανία το 1954, ο κ. Ρόντος μεγάλωσε στην Αφρική. Σπούδασε Ι��τορία στην Οξφόρδη, κάτι που «προδίδει» και η βρετανική προφορά του. Εκανε ρεπορτάζ στην Αφρική, εργαζόμενος σε περιοδικά και εφημερίδες. Σταδιακά όμως ανακάλυψε τον κόσμο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Εργάστηκε, μεταξύ άλλων, στην Αιθιοπία, στην Αίγυπτο, στο Μαρόκο και στον Λίβανο, αλλά και ως σύμβουλος στην Παγκόσμια Τράπεζα.

Σημείο καμπής στην καριέρα του ήταν το 1992. Τότε ο Αρχιεπίσκοπος Βορείου Αμερικής Ιάκωβος τον επέλεξε για να ιδρύσει την πρώτη ανθρωπιστική ΜΚΟ της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με την ονομασία Ιnternational Οrthodox Christian Charity (ΙΟCC). Από τη νέα του θέση ο κ. Ρόντος άρχισε να έρχεται σε επαφή με την ελληνική Ομογένεια και το ελληνοαμερικανικό λόμπι. Ηταν από την ίδια θέση που πρωτοήρθε σε επαφή με τον Γιώργο Παπανδρέου, το 1996-1997.

Οι βάσεις του ισχυρού δεσμού φι λίας και εμπιστοσύνης με τον κ. Παπανδρέου (ο οποίος ήταν ακόμη αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών) μπήκαν όταν ο κ. Ρόντος ήρθε στην Αθήνα μαζί με τον τότε πρόεδρο του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) Αντριου Αθενς για να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να ενισχύσει οικονομικά τους έλληνες ομογενείς της Μαύρης Θάλασσας.

Στη Βασιλίσσης Σοφίας
Το 1999 ο κ. Παπανδρέου ανέλαβε το πηδάλιο του υπουργείου Εξωτερικών διαδεχόμενος τον κ. Θ. Πάγκαλο . Ο κ. Παπανδρέου εστράφη στον κ. Ρόντο και του ανέθεσε να στήσει εξαρχής την Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ). Σύμφωνα με τις μαρτυρίες ανθρώπων που γνωρίζουν τα πράγματα εκ των έσω, «ήταν πανίσχυρη και είχε στη διάθεσή της πολλά χρήματα,ακόμη και από τα μυστικά κονδύλι�� του υπουργείου».

Ωστόσο σταδιακά άρχισε να αναλαμβάνει ειδικές και «επικίνδυνες» αποστολές. Μια από τις περιοχές που γνώριζε αρκετά καλά ο κ. Ρόντος ήταν η Γιουγκοσλαβία, λόγω παλαιότερης αποστολής της ΙΟCC το 1992. Επιστρέφοντας στο Βελιγράδι το 1998, άρχισε να έρχεται σε επαφή με ηγέτες της αντιπολίτευσης στον τότε πανίσχυρο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες εκείνης της περιόδου, το «στρατηγείο» του βρισκόταν στο ξενοδοχείο Ηyatt της σερβικής πρωτεύουσας. Και παρά τις αντιρρήσεις που είχαν αρχίσει να διατυπώνονται από έλληνες διπλωμάτες, καθώς ο κ. Ρόντος είχε απευθείας δίαυλο επικοινωνίας με τον κ. Παπανδρέου, αποφασίστηκε η προσεκτική αναθεώρηση της ελληνικής πολιτικής με το βλέμμα στη «μετά Μιλόσεβιτς εποχή». Ηταν σε αυτό το πλαίσιο άλλωστε που το 2000 διοργανώθηκε στο Καβούρι συνάντηση των ηγετών της σερβικής αντιπολίτευσης.


Ο κ. Ρόντος έμεινε στο υπουργείο Εξωτερικών ως και τις εκλογές του 2004. Μετά την ήττα του κ. Παπανδρέου παραιτήθηκε, αλλά οι σχέσεις τους παρέμειναν στενές. Ο κ. Ρόντος συνέχισε να εμφανίζεται στα Συμπόσια της Σύμης, ενώ εργάζεται ακόμη και σήμερα ως σύμβουλος κυβερνήσεων και άλλων φορέων. Βρέθηκε μάλιστα στο πλευρό του προέδρου της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, υπογράφοντας «προφητικό» άρθρο τον Μάιο του 2008 στην «Ιnternational Ηerald Τribune», λίγο πριν από τον πόλεμο Τιφλίδας- Μόσχας.


Εριξε τη γέφυρα με το Ισραήλ.

Ο Γιώργος Παπανδρέου εκτιμούσε απεριόριστα τις ικανότητές του. Και σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν ο κ. Ρόντος που διεδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στη νέα σχέση Αθηνών- Ιερουσαλήμ, η οποία κορυφώθηκε με την ανταλλαγή επισκέψεων του κ. Παπανδρέου και του Βενιαμίν Νετανιάχου, πραγματοποιώντας ταξίδι-«αστραπή» στο Ισραήλ για συνομιλίες με την ισραηλινή ηγεσία μετά την κρίση στις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις τον Ιούνιο 2010. Και οι γνωρίζοντες επισημαίνουν ότι ούτε η ενεργοποίηση του τότε Έλληνα Πρωθυπουργού στο Μεσανατολικό ούτε η πρόσφατη συνάντηση-έκπληξη στη Νέα Υόρκη με τον πρόεδρο του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ πρέπει να θεωρούνται κεραυνός εν αιθρία.

“Δεν έχω να απολογηθώ για κάτι” Με το γνωστό του πληθωρικό ύφος, ο κ. Πάγκαλος είχε εκφράσει δημοσίως τη δυσαρέσκειά του για τον ρόλο του κ. Ρόντου στο υπουργείο Εξωτερικών. Δεν τον είχε κατονομάσει, αλλά τον είχε «φωτογραφίσει», μιλώντας για «στελέχη που κινούνται στο κτίριο της Βασιλίσσης Σοφίας και μιλούν αγγλικά». Ο κ. Ρόντος αποτελεί επίσης «κόκκινο πανί» για πο��λούς διπλωμάτες που έχουν αναπτύξει αλλεργία σε οποιαδήποτε μη θεσμική παρέμβαση στην εξωτερική πολιτική.
Οι επικριτές του επιμένουν να υποστηρίζουν ότι «είναι άνθρωπος των Αμερικανών» και ότι «κινείται έξω από κάθε θεσμικό πλαίσιο». Κατά καιρούς εμφανίζονται σε διάφορους κύκλους «πικάντικα» σενάρια, όπως το ότι κινείται ακόμη και σήμερα στα Βαλκάνια με ελληνικό διπλωματικό διαβατήριο χωρίς να ενημερώνει τους έλληνες πρέσβεις ή ότι συνομιλεί με τους Τούρκους για τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Στους συνομιλητές του ο κ. Ρόντος επιμένει ότι «δεν σκοπεύω να απαντήσω δημοσίως στους επικριτές μου. Σίγουρα όσα γίνονται δεν με ευχαριστούν, αλλά την ίδια στιγμή θεωρώ ότι δεν έχω να απολογηθώ για κάτι». Επιμένει άλλωστε ότι «αν μπορώ να προσφέρω στην πατρίδα του ως Ελληνας της Διασποράς, με τις ικανότητες, τις γνώσεις ή τις γνωριμίες μου, τότε θα το κάνω με ευχαρίστηση» , καθώς και ότι «δεν επιδιώκω αξιώματα».