Mπουμπουλίνα

Η Λασκαρίνα Πινοτσή, γνωστή πλέον με ως Μπουμπουλίνα ήταν κόρη του Υδραίου Σταυριανού Πινοτσή και της Σκέως Κοκκίνη. Φαίνεται ότι γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1776 όταν η μητέρα της πήγε εκεί να επισκεφθεί τον φυλακισμένο πατέρα της. Μετά τον θάνατο του πατέρα της που πέθανε στην φυλακή, μάνα και κόρη εγκαταστάθηκαν στις Σπέτσες, όπου
η μάνα παντρεύτηκε τώρα τον Σπετσιώτη καπετάνιο Δημήτρη Όρλωφ ή Λαζάρου. Η Λασκαρίνα, πολύ νέα, παντρεύτηκε τον Σπετσιώτη πλοίαρχο Δημήτρη Γιανούζα. Μαζί του έκανε τρία παιδιά. Τον Γιάννη, τον Γιώργο και την Μαρία. Στα τριάντα της μένει χήρα και παντρεύεται τον Σπετσιώτη πλοίαρχο Δημήτρη Μπούμπουλη, εξ ου και το Μπουμπουλίνα. Από τον δεύτερο γάμο απόκτησε τρία παιδιά. Έναν γιυό και δύο κόρες. Τον Νίκο, την Σκεύω και την Ελένη. Η Ελένη παντρεύτηκε τον Πάνο Κολοκοτρώνη και μετά τον θάνατό του, τον Θοδωράκη Γρίβα. Δέκα-Δώδεκα χρόνια αργότερα ξαναμένει χήρα του Μπούμπουλη. Eπειδή ο Δημήτρης Μπούμπουλης κατηγορήθηκε ότι είχε υποστηρίξει τους Ρώσους κατά το Ρωσικοτουρκικό πόλεμο το 1807, μετά τον θάνατό του, η Πύλη ήθελα να κατάσχει την περιουσία του και το πλοίο του <<Αγαμέμνων>>. Η Μπουμπουλίνα πήγε στην Κωνσταντινούπολη, κατάφερε να συναντήσει την Βαλιντέ Σουλτάνα και να πάρει από τον Σουλτάνο, Μαχμούτ Β΄, ειδικό φιρμάνι, με το οποίο έσωσε τα καράβια της. Μάλιστα το φιρμάνι στην πίσω πλευρά του, για να μην υπάρχει καμμία αμφιβολία είχε το σχεδιάγραμμα του Αγαμέμνονα. Με την έναρξη της επανάσταση μπήκε πρώτη και καλύτερη στον Αγώνα διαθέτοντας για το σκοπό όλη την περιουσία που είχε κληρονομήσει και από τους δύο γάμους. Ψηλή, σωματώδης, νευρική, μαύρα μαλλιά, αυταρχική, ζωσμένη στη μέση τις πιστόλες, αντρογυναίκα, θηλυκός θαλασσόλυκος, εξοπλίζει στα γρήγορα το μπρίκι τον Αγαμέμνων και μαζί με τα άλλα Σπετσιώτικα πλοία απέκλεισε το Ναύπλιο στην αρχή της Επανάστασης συμμετέχοντας στην ίδια την πολιορκία. Τον Απρίλιο του ΄21 σκοτώθηκε στο Άργος σε συμπλοκή με τους Τούρκους, ο γιος της Γιάννης Γιανούζας. Η ίδια περιμάζεψε τον νεκρό γιο που του είχαν κόψει το κεφάλι και ειδοποίησε τις Σπέτσες λέγοντας:<< Ο γιος μου είναι νεκρός, αλλά το Άργος έμεινε στα χέρια μας>> Μια νεότερη μάνα Σπαρτιάτισσα. Ο Κολοκοτρώνης που προετοίμαζε την πολιορκία της Τρίπολης της στέλνει γράμμα τον Αύγουστο του 1821:<< Καπιτάννισα Δημητράκαινα Μπούμπουλη… να κάμετε τα αδύνατα δυνατα… να μας προφθάσετε δυο χιλιάδες οκάδες μολύβι το οποίο ζητώ πρακλητικώς και χρεωστικώς να ενδυναμώσω τον ενθουσιασμό των στρατιωτών μας…>> Και σπεύδει εκείνη να εκτελέσει την παραγγελεία. Ο Αγαμέμνων πουλήθηκε στο κράτος μετά τον θάνατό της και μετονομάστηκε σε Σπέτσες και ήταν ένα από τα πρώτα πλοία του ελληνικού στόλου που δημιούργησε ο Καποδίστριας. Το έκαψε ο Μιαούλης το 1831 στον Πόρο. Πρώτη και στην άλωση της Τριπολιτσάς. Mε την άδεια του Κολοκοτρώνη μπήκε από τους πρώτους μέσα στην πόλη και φρόντισε να προστατευτεί το χαρέμι με τις χανούμισες από την λαφυραγωγία. Το Φεβρουάριο του 1823 η κόρη της Ελένη παντρεύεται τον Πάνο Κολοκοτρώνη. Το συμπεθεριό αυτό με το Θοδωράκη Κολοκοτρώνη, της δημιούργησε προβλήματα επί της Κυβερνήσεως Κουντουριώτη με��ά την φυλάκιση του Κολοκοτρώνη στην Ύδρα. Τον Μάρτιο του 1824 γράφει ο Γεώργιος Κουντουριώτης από τους Μύλους του Άργους στον αδελφό του Λάζαρο: << Σου εσωκλείω δύο αντίγραφα γραμμάτων από τον αποστάτην Κολοκοτρώνη και την μυρίων κατάρων άξια, την πεθεράν του Μπουμπουλίναν….>> Έτσι η <<καταραμένη>> Μπουμπουλίνα συλλαμβάνεται στο Ναύπλιο και μεταφέρεται δεμένη στις Σπέτσες. Το <<ευχαριστώ>> γιατί αγωνίστηκε και ξόδεψε την περιουσία της για την ελευθερία της πατρίδας. Στις 22 Μαΐου 1825 την σκοτώνουν στο σπίτι της στις Σπέτσες. Ήταν μόνο 50 χρονών. Ο θάνατός της περιγράφεται κάπως έτσι: Ο γιος της Γιώργος Γιάννουζας έχει απαγάγει την Ευγενία Κούτση. Η Ευγενία είναι αρραβωνιασμένη με τον Παναγιώτη Μέξη αλλά δεν θέλει να τον παντρευτεί. Οι γονείς της δεν θέλουν να την δώσουν στο Γιάννουζα γιατί ο αδελφός της Μπουμπουλίνας Μανώλης Ορλώφ είχε παντρευτεί την μεγαλύτερη αδελφή της Ευγενίας και επομένως έχει δημιουργηθεί εξ αγχιστείας συγγένεια. Το ζευγάρι κρύβεται σπίτι της Μπουμπουλίνας. Τρέχουν λοιπόν στο σπίτι της Μπουμπουλίνας ο πατέρας της κοπέλας Χριστόδουλος Κούτσης συνοδευόμενος από τον θεό του Γιώργη Κλίσσα και τα παιδιά του Δημήτρη Γιώργο και Γιάννη καθώς και τον γαμπρό του Μανώλη Ορλώφ για να πάρουν πίσω την Ευγενία. Μέσα στο σπίτι είναι το ζευγάρι και η Μπουμπουλίνα αρνείται να ανοίξει την πόρτα. Της φωνάζει όμως ο αδελφός της Δημήτρης να βγει στο παράθυρο. <<Βασκαρίνα, Βασκαρίνα, άνοιξε το παράθυρο!>> Εκείνη βγαίνει στο παράθυρο και ο Γιάννης Κούτσης οχυρωμένος στο διπλανό σπίτι την πυροβολεί στο κεφάλι και την σκότωνει. Μπήκαν οι Κούτσηδες στο σπίτι άρπαξαν την Ευγενία, ο γαμπρός πήδηξε έξω και τόσκασε. Αλλά αργότερα, τα βρήκαν και έγινε ο γάμος και πήγε άδικα η Μπουμπουλίνα. Πέντε χρόνια αργότερα ένας Ρώσος περιηγητής ψάχνει στις Σπέτσες να βρει το σπίτι και τον τάφο τς και δεν βρίσκει παρά έρημα και εγκαταλελειμμένα περιβόλια και σπίτι και στον τάφο της ούτε επιγραφή που να δείχνει ποια ήταν η νεκρή, σημάδι του πως έβλεπαν οι Σπετσιώτες τον ρόλο των γυναικών! Πάλι καλά που η νεώτερη ελληνική πολιτεία ανεγνώρισε το χρέος της και έστησε το άγαλμά της στο λιμάνι των Σπετσών και το σπίτι της μόλις το 1991 λειτουργεί σαν μουσείο.