Εκλογικό… μουντιάλ για δύο κυρίες

Σε θρίλερ αναμένεται να εξελιχθούν οι εκλογές της Κυριακής στη Βραζιλία για την ανάδειξη της προέδρου της χώρας, καθώς σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις η διαφορά στα ποσοστά των δύο κύριων υποψηφίων, της προέδρου
Ντίλμα Ρούσεφ και της Μαρίνας Σίλβα του Σοσιαλιστικού Κόμματος, είναι εξαιρετικά μικρή.
Οι τελευταίες μετρήσεις καταδεικνύουν ότι καμία εκ των δύο φαβορί, που προέρχονται από τον ίδιο πολιτικό χώρο, δεν έχει πιθανότητα να εκλεγεί από τον πρώτο γύρο και έτσι η τελική απόφαση θα ληφθεί στον β’ γύρο.


Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της εταιρείας Vox Populi, στον πρώτο γύρο η απερχόμενη πρόεδρος Ντίλμα Ρούσεφ αναμένεται να λάβει 38% και η βασική της αντίπαλος Μαρίνα Σίλβα το 22% των ψήφων. Ομως στον δεύτερο γύρο η ψαλίδα κλείνει επικίνδυνα για την εκλεκτή του πρώην προέδρου Λούλα, καθώς, σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση, εάν η οριστική ψηφοφορία γινόταν σήμερα, η Ρούσεφ θα έπαιρνε το 42% των ψήφων, ενώ η Σίλβα το 41%. Το περιθώριο λάθους της δημοσκόπησης σημειώνεται ότι είναι 2,2%!

Αλλη δημοσκόπηση για τον β’ γύρο (που θεωρείται βέβαιος), αυτή της εταιρείας Datafolha, δίνει στη Ρούσεφ το 47% και στη Σίλβα το 43%. Οι ψηφοφόροι βέβαια πέραν της προέδρου θα ψηφίσουν επίσης και για 27 κυβερνήτες, 513 βουλευτές, 1.069 βουλευτές περιφερειών και για το ένα τρίτο των εδρών της Γερουσίας.

ΝΤΙΛΜΑ ΡΟΥΣΕΦ
Η φθορά της εξουσίας και η κρίση ψαλίδισαν τα ποσοστά της

Υστερα από μια πολυτάραχη τετραετία η πρόεδρος της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ ζητάει και πάλι την ψήφο των Βραζιλιάνων, όμως αυτή τη φορά με την εκλογική της δύναμη αισθητά μειωμένη. Δεν είναι μόνο τα υψηλά ποσοστά που φαίνεται να αποσπά η αντίπαλός της Μαρίνα Σίλβα, που ευθύνονται για αυτό. Είναι και η φθορά που προκάλεσε η διακυβέρνησή της τα τελευταία 4 χρόνια.

Με την οικονομία της Βραζιλίας να δέχεται πιέσεις από την οικονομική κρίση, οι αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων οδήγησαν στην κοινωνική έκρηξη που ακολουθήθηκε από τις διαμαρτυρίες κατά του Μουντιάλ. Η Ρούσεφ όμως, για την επανεκλογή της, ποντάρει και πάλι στο αγωνιστικό της παρελθόν και στη στήριξη του πρώην προέδρου Λούλα Ντα Σίλβα.

Η Ρούσεφ έχει βασανιστεί σκληρά κατά την περίοδο της δικτατορίας στη Βραζιλία, καθώς αποτελούσε μέλος ένοπλων αντιστασιακών ομάδων, ενώ έχει μακρά πορεία στο συνδικαλιστικό κομμάτι. Επίσης η αποχώρηση της Μαρίνας Σίλβα από το κόμμα του οποίου υπήρξε ιστορικό μέλος και η συνεργασία της με πιο φιλελεύθερες πολιτικές παρατάξεις, δίνει ένα καλό πάτημα στη Ρούσεφ για να ενισχύσει τις δικές της θέσεις. Η Ρούσεφ, από το 2003 μέχρι το 2005, διατέλεσε υπουργός της κυβέρνησης του προέδρου Λούλα και συγκεκριμένα στο υπουργείο Ορυχείων και Ενέργειας.

Από το 2005 μέχρι το 2010, οπότε και εξελέγη πρόεδρος, υπήρξε προσωπάρχης στο γραφείο του προέδρου. Η Ρούσεφ γεννήθηκε το 1947 στο Μπέλο Οριζόντε. Ο πατέρας της ήταν δικηγόρος βουλγαρικής καταγωγής, ενώ η μητέρα της ήταν Βραζιλιάνα και εργαζόταν ως δασκάλα. Σημειώνεται ότι η Ρούσεφ είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Βραζιλίας, ενώ στη λίστα του Forbes με τις ισχυρότερες γυναίκες του πλανήτη καταλαμβάνει την 4η θέση.

ΜΑΡΙΝΑ ΣΙΛΒΑ
Ακτιβίστρια με αγώνες για τη διάσωση του Αμαζονίου

Στα ίσα κοντράρει σε όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένου του αγωνιστικού παρελθόντος, την πρόεδρο της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ, η κύρια αντίπαλός της και πρώην σύντροφός της στο ΚΚ Βραζιλίας, Μαρίνα Σίλβα. Γεννημένη το 1958, η Σίλβα (Μαρία Οσμαρίνα Μαρίνα Σίλβα Βας ντε Λίμα) έχει μακρά πορεία στον πολιτικό στίβο και πλούσια ακτιβιστική δράση στο πεδίο της οικολογίας, με αγώνες κατά της καταστροφής του Αμαζονίου.

Η 56χρονη πολιτικός, που φιλοδοξεί να γίνει η πρώτη αφρικανικής κα��αγωγής πρόεδρος της Βραζιλίας, γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό στην πάμπτωχη επαρχεία Ακρε στον Αμαζόνιο. Μέχρι τα 16 της χρόνια δεν γνώριζε να διαβάζει και να γράφει, ενώ είχε προσβληθεί από ηπατίτιδα, λεϊσμανίαση, ελονοσία και είχε δηλητηριαστεί με υδράργυρο. Το 1974 έφυγε από το Μπρέου Βέλιο (το χωριό της) για την πρωτεύουσα της επαρχίας, το Ρίο Μπράνκο, καθώς έμεινε ορφανή και έπρεπε να νοσηλευτεί για την ηπατίτιδα. Εκεί σπούδασε και εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα όπου και γνωρίστηκε με τον Τσίκο Ντουάρτε, τον ιστορικό αρχηγό του οικολογικού κινήματος της Βραζιλίας.

Η Μαρίνα έδωσε μάχες στο πλευρό του μέχρι το 1988 οπότε και ο Ντουάρτε δολοφονήθηκε. Εκτοτε εξελέγη πολλές φορές βουλευτής του Εργατικού Κόμματος και το 2003 διορίστηκε υπουργός Περιβάλλοντος από τον πρόεδρο Λούλα. Λίγο πριν από την αλλαγή φρουράς στο Εργατικό Κόμμα και την ανάληψη της ηγεσίας από την Ντίλμα Ρούσεφ, η Σίλβα αποχώρησε το 2009 ιδρύοντας το Κόμμα των Πρασίνων της Βραζιλίας. Αφού βγήκε τρίτη στις προεδρικές του 2010 συνεργάστηκε με το κεντρώο Δημοκρατικό Κίνημα και υιοθέτησε πιο φιλελεύθερες πολιτικές ιδέες.

Η Μαρίνα στις επερχόμενες εκλογές θα ήταν η υποψήφια αντιπρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος του Εντουάρντο Κάμπος, όμως μετά τον απρόσμενο θάνατο του υποψήφιου προέδρου σε αεροπορικό δυστύχημα είναι αυτή που θα διεκδικήσει τη θέση από την πάλαι ποτέ σύντροφό της.