Το 1807 ένας πλούσιος Γιαννιώτης, ξέροντας τι περίμενε την περιουσία του μετά τον θάνατό του και μην θέλοντας να τον θάψουν σαν το σκυλί, εξ αιτίας της φτώχειας του, μια κα�� όλα του τα υπάρχοντα θα τα έπαιρνε ο
βεζίρης, έκανε την κηδεία του, ενώ ήταν ακόμη ζωντανός. Μάλιστα τη νεκρώσιμη ακολουθία τέλεσε ο ίδιος ο μητροπολίτης- το χρήμα πάντοτε χρησιμεύει- και έτσι ο ιδιόρρυθμος Γιαννιώτης είχε την ικανοποίηση όχι μόνο να τακτοποιήσει εν ζωή την κηδεία του, αλλά και να την παρακολουθήσει.
Απόσπασμα από το βιβλίο: Τα ψιλά γράμματα της ιστορίας
Αφήστε μια απάντηση