Ένα ταξίδι στους Σουμέριους, στους Ινδούς και στους Σκανδιναβούς.

Στην μυθολογία των Σουμέριων διαβάζουμε: Ο Άδαπα ιερέας του Έα, διδάχτηκε την σοφία από τον θεϊκό του αφέντη. Όταν ο Άδαπα χρησιμοποιεί την τέχνη του για να καταραστεί τον Νότιο ΆΝΕΜΟ, Ο Ανού, εξαγριωμένος που ο Έαμετέδωσε την Θεϊκή Σοφία σε θνητό, τον καλεί σε Θεϊκό Δικαστήριο. Ο Έα προειδοποιεί τον Άδαπα πως το ποτό που θα του προσφέρουν ήταν θανατηφόρο. Κι όταν ο Άδαπας το αποποιήθηκε διαπίστωσε πως , αντίθετα, ο Ανού του είχε προσφέρει για ποτό τον ΑΡΤΟ και το ΥΔΩΡ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. Έτσι η πανουργία του και η επιφυλακτικότητά του – ατελής σοφία- αποστερούν τον Άδαπα από την δυνατότητα να γίνει αθάνατος.
Στις Ινδίες ο Μαχαβίρα γεννήθηκε με άσπιλο σύλληψη. Η μητέρα του Τρισάλα είδε σε όνειρο δεκαέξι εικόνες με τη�� γέννηση ενός μεγάλου Αγίου. Οι Θεοί μετέφεραν το αγέννητος βρέφος έμβρυο ακόμη, από την μήτρα της Ντεβανάντα, γυναίκα ενός βραχμάνου, στη μήτρα της Τρισάλα. Κάτω από το δέντρο Ασόκα, ο Μαχαβίρα απέκτησε την Επιφώτιση. Στην Σκανδιναβία έχουμε ακόμη μία εξιστόρηση του Κατακλυσμού. Το βασίλειο της Ασγκάρδης καταλύθηκε και η γη βούλιαξε κάτω από τα κύματα. Επέζησε μόνο το Δέντρο του Κόσμου, όπου εκεί είχε βρει καταφύγιο ένα ζευγάρι ανθρώπων. Αυτοί δημιούργησαν τους νέους ανθρώπους που γέμισαν τη γη.