Ένας Εβραίος προσπαθεί πολύ καιρό να μιλήσει με τον Θεό.

Μετά από μεγάλη επιμονή (χαρακτηριστικό των Εβραίων), τα καταφέρνει. Εβραίος: Θεέ μου, έχω μια επιχείρηση, ένα εστιατόριο και τα πάω πολύ καλά. Θεός: Αυτό είναι καλό, λέει ο Θεός. Εβραίος: Ναι, αλλά ξέρεις, Κύριε, αυτό το εστιατόριο δεν το άνοιξα εγώ, αλλά ο πατέρας μου.
Θεός: Και; Εβραίος: Λοιπόν, στην πραγματικότητα ούτε αυτός το άνοιξε, ήταν από τον παππού μου. Θεός: Και; Εβραίος: Λοιπόν, ούτε ο παππούς μου το άνοιξε, το κληρονόμησε από τον προπάππου μου. Θεός: Καταλαβαίνω, είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, α��λά ποιο είναι το πρόβλημα; Εβραίος: Λοιπόν, ο προπάππους ούτε αυτός το άνοιξε, αλλά το κληρονόμησε από τον πατέρα του… Θεός: Καταλαβαίνω άνθρωπέ μου, αλλά πού θες να καταλήξεις στο τέλος; Στον Ιησού; Εβραίος: Ακριβώς εκεί Θεέ μου, εκείνο τον Μυστικό Δείπνο δεν τον πλήρωσε κανείς μέχρι τώρα..