Ο Κατσιμήτρος, λοιπόν, έπρεπε να εξαφανισθεί, καθ’ ο καρφός εν τω οφθαλμω του Αρχιστρατήγου

Διότι <<ου χρη παννύχιον εύδειν ποτ’ ακέστορα άνδρα, ω ζώαι τ’ επιτετραφαται, και τόσα μέμηλεν….>> και τεκμήριον της συναφούς νοοτροπίας του Επιτελείου του. << Φιλεί γαρ το υπήκοον μιμίσθαι τον Άρχοντα>> Πως όμως θα εξαφανισθεί ο Κατσιμήτρος; Το πράγμα δεν θα παρουσιάσει δυσκολίες, γιατί είμεθα οι << από πάνω>> και παντοδύναμοι. Εμείς παίρνουμε το τσάι με το Βασιλιά, ενώ ο αγαθός Κατσιμήτρος βρίσκεται σε θανάσιμο εναγκαλισμό με τους Ιταλούς! Πρώτη μας φροντίδα να εξαφανίσουμε τη Μεραρχία του ενσωματώνοντάς την στο Ά Σ. Στρατού, ώστε από ανεξάρτητη με δύναμη 22.000 ανδρών να την κάνουμε μία κάποια Μεραρχία, σαν όλες τις Μεραρχίες, και μάλιστα, όπως θα δούμε, κουτσουρεμένη ως εκεί που δεν παίρνει! Γιατί από την αντικειμενική παρακολούθηση προκύπτει το συμπέρασμα ότι επειδή δεν είχαν την παραμικρή δικαιολογία για να του αφαιρέσουν τη διοίκηση, επιβάλλοντές του έτσι την πιο ατιμωτική μομφή για ένα Ηγήτορα Μεγάλης Μονάδος, όπως τόσο θα το ήθελαν, κατέφυγαν στη μέθοδο της απογυμνώσεως του. Έτσι, από 15 Νοεμβρίου, δηλαδή από τη πρώτη μέρα που η Μεραρχία με τη δικής της πρωτοβουλία μπήκε στην αντεπίθεση βρήκαν ότι ο τομεύς της ήτο πολύ εκτεταμένος (είχε αυγατήσει παραδόξως τις μέρες εκείνες) και για αυτό βρέθηκε σωστό να του πάρουν το ασύγκριτο 40^ο Σύνταγμα των ευζώνων και μαζί με αυτό τον Τσακαλώτο, τον Κωστάκη και τόσους άλλους αετούς και ακόμη ένα τάγμα του 15^ου για να σχηματίσουν τον κορμό της ΙΙΙ Μεραρχίας. Του παίρνουν ακόμη το Μαυρογιάννη, βάζοντας τον Αρχηγό Πυροβολικού του Ά Σώματος, ώστε να καλύψει τα κενά του Επιτελείου αυτού σε όλους τους τομείς μια και << τα ήξερε>> τόσο καλά, και τώλεγε η περδικούλα του, αλλά και γιατί ήξεραν ότι ο Μαυρογιάννης ήταν το alter ego του Κατσιμήτρου. Του παίρνουν ακόμη επτά τάγματα και την VIII ομάδα αναγνωρίσεως σαν πρώτη δόση. Ακόμη, τεσσερισήμισυ πυροβολαρχίες και μαζί με αυτές, τους υγειονομικούς και άλλους σχηματισμούς. Όλους πεπειραμένους πλέον και μπαρουτοκαπνισμένους πολεμιστές, με το ηθικό του τους ανεβασμένο στο ύψος φρενίτιδος.