Σοφία Σολομώντος. Για ποιούς λαούς γράφει;

Και δεν φτάνει που πλανήθηκαν σχετικά με την γνώση του Θεού , αλλά ζούσαν κιόλας χωρίς να το γνωρίζουν, σε μία διαρκή πάλη ενάντια στον εαυτό τους και σε όλο τον κόσμο, και όλα αυτά τα δεινά τα ονόμαζαν αρμονική ζωή. Έτσι οργανώνουν τελετές όπου θυσίαζαν τα παιδιά τους και κάνουν απόκρυφες ιεροτελεστίες ή ξέφρενα γλέντια αφύσικης λατρείας· έχουν εγκαταλείψει την αγνότητα στη ζωή και στο γάμο, ο ένας στήνει ενέδρα και φονεύει τον άλλο ή να τον κάνει να υποφέρει εξαπατώντας τον. Όλα είναι ανακατεμένα: Αιματοχυσίες και φόνοι, κλεψιές και απάτες, διαφθορές, απιστίες, αναταραχές, ψευδορκίες, διωγμός των φιλήσυχων ανθρώπων, αχαριστία, μολυσμός των ψυχών, γενετήσιες διαστροφές διαλύσεις γάμων, μοιχεία, ακολασία. Και ψέματα να ορκιστούν δε φοβούνται μήπως τιμωρηθούν αφού πιστεύουν στα άψυχα είδωλα. Θα τιμωρηθούν όμως και για τα δύο: Και γιατί δεν σκέφτηκαν σωστά για το Θεό κι αφοσιώθηκαν στα είδωλα, και γιατί ορκίστηκαν ψέματα για να εξαπατήσουν άλλους, παραβλέποντας το νόμο του Θεού. Έτσι οι ασεβείς δεν τιμωρούνται από κάποια δύναμη που υπάρχει στα είδωλα στα οποία ορκίζονται, αλλά υφίστανται την καταδίκη που τους αξίζει για τις παραβάσεις τους.