του Γιάννη Μούτσου «Ελάτε να συνεργαστούμε οι τρεις χώρες, Ελλάδα, Ισραήλ και Κύπρος, για να εκμεταλλευτούμε τον ορυκτό πλούτο που υπάρχει στις περιοχές μας που συγγενεύουν στη Μεσόγειο και μη φοβάστε τους Τούρκους»
Έλαβα από έναν πολύ καλό μου φίλο τον Phoenix*Hellas το κάτωθι E MAIL και σας το παραθέτω
Έλεγαν όμως οι Σοφοί μας Ένδοξοι πρόγονοι….. και τά σοφά ρητά τους τά αφιερώνω στόν Αντιπ��όεδρο τής Κυβέρνησης και τον συγχαίρω για το πνευματικό του επίπεδο
Αισχύλος: 1. Οι χειρότεροι εχθροί είναι αυτοί πού σου παρουσιάζονται σάν φίλοι… 2. Μέ έργα καί ΟΧΙ μέ λόγια! 3. Καλύτερα συμβουλεύει κανείς τούς άλλους παρά τόν εαυτό του! 4. Όταν μάθεις νά διοικείς… θά μάθεις νά διοικείσαι!
Αίσωπος: 1. Mία Κυβέρνηση, όσο ανήθικη καί εάν είναι, σπάνια είναι τόσο κακή όσο τό άναρχο πνεύμα! 2. Ο καθένας σκέφτεται σύμφωνα μέ τό συμφέρον του!
Μέγας Αλέξανδρος: 1. Νά έχει η ζωή σου ποιότητα πνεύματος!
Αντισθένης: 1. Τό αισχρό είναι αισχρό είτε φαίνεται, είτε όχι! 2. Προτιμότερο είναι νά πέσεις σέ κοράκια, παρά σέ κόρακες πολιτικούς!
Αρίστιππος: 1. Η δημοκρατία τών άκρων, είναι χειρότερη από τήν τυραννία!
Αριστοφάνης: 1. Η πολιτική δημαγωγία ΔΕΝ ταιριάζει σέ άνθρωπο καλλιεργημένο καί ευγενικό στούς τρόπους, αλλά σέ ΑΜΑΘΗ καί ΚΑΚΟΗΘΗ!
Δημοσθένης: 1. Όταν πάψουν οι νόμοι νά ισχύουν η ζωή μας ΔΕΝ θά είναι διαφορετική από τήν ζωή τών θηρίων!
Διογένης: 1. Οί Μεγάλοι κλέφτες από τόν μικρό αρπάζουν! 2. Όταν ερωτήθηκε ο Διογένης ποιό από τά θηρία δαγκώνει πιό άσχημα είπε… Από τά άγρια ο συκοφάντης πολιτικός καί από τά ήμερα ο κόλακας!
Δίφιλος: 1. Από τόν αναιδή ΔΕΝ υπάρχει ΖΩΟ πιό ΘΡΑΣΥ!
Ευριπίδης: 1. Τά δώρα τού κακού ανθρώπου ΔΕΝ φέρνουν καλό μαζί τους! 2. Στόν αμαθή ακόμη καί ο σοφός μπορεί νά κάνει εντύπωση ηλίθιου!
Στην Λυδία,υπάρχει πόλη όχι μεγάλη (πού λέγεται)Τήμενου Θύραι।Εδώ όταν γκρεμίστηκε ένας λόφος λόγω κακοκαιρίας, φανερώθηκαν οστά ,παρουσιάζοντα το σχήμα, όπως μπορεί κανείς να παραδεχθή, ανθρώπου,επειδή,λόγω μεγέθους, δεν ήταν δυνατό να θεωρηθούν ανθρώπινα. ΠΑΥΣΑΝΙΟΥ ΑΤΤΙΚΑ
Η Πόρκια ήταν καλή γυναίκα, αγαπούσε τον άντρα της κι ήταν μυαλωμένη, γι αυτό και δεν θέλησε να τον ρωτήσει για τα μυστικά του προτού δοκιμάσει τον εαυτό της αν ήταν ικανή στις δοκιμασίες. Πήρε λοιπόν ένα μικρό μαχαίρι που οι κουρείς το χρησιμοποιούν για να κόβουν νύχια, έδιωξε απ’το δωμάτιο της όλες τις υπηρέτριες και το έμπηξε βαθειά στο μερί της ώστε να τρέξει πολύ αίμα। Ύστερα από λίγο την έπιασαν φοβεροί πόνοι καί ψηλός πυρετός απ’ το τραύμα। Ενώ λοιπόν ο Βρούτος αγωνιούσε και ήταν στενοχωρημένος Πορκία πάνω στους ποιο μεγάλους πόνους του μίλησε μ’ αυτά τα λόγια’: Εγώ Βρούτε είμαι ��όρη του Κάτωνα και σε παντρεύτηκα όχι μόνο για να σου κάνω συντροφιά στο κρεβάτι και στο τραπέζι, σαν τις παλλακίδες, αλλά για να συμμετέχω και στις χαρές σου και στις λύπες σου। Η δική σου στάση λοιπόν, σαν συζύγου είναι άμεμπτη। Εγώ όμως πως θα σου αποδείξω τα συναισθήματά μου και την ευγνωμοσύνη μου αν δεν συμμεριστώ ένα κρυφό σου πόνο και μια σου έγνοια που χρειάζεται εμπιστοσύνη। Ξέρω πως ο χαρακτήρας της γυναίκας θεωρείται αδύνατος για να κρατήση ένα μυστικό। Όμως, Βρούτε, πάνω στο χαρακτήρα επιδρά και η καλή ανατροφή καθώς και η καλή συντροφιά। Και γω έχω την τύχη νάμαι κόρη του Κάτωνα και γυναίκα του Βρούτου, Προηγουμένως βέβαια, αυτά τα δύο δεν μ’ έκαναν νάχω απόλυτη αυτοπεποίθηση। Τώρα όμως, διαπίστωσα μόνη μου, πως δεν με λυγίζει ο πόνος। Μόλις του είπε αυτά τα λόγια, του έδειξε το τραύμα της και του διηγήθηκε πως δοκίμασε τον εαυτό της.
Ό Οκταβιανός,αφού έκαμε αγιασμό στο στρατόπεδο,έδωσε στον κάθε στρατιώτη ένα μικρό κομμάτι ψωμί και πέντε νομίσματα για την θυσία.Ο Βρούτος τότε κατηγορώντας τους αντιπάλους του για την φτώχεια και την κακομοιριά τους ,έκαμε πρώτα αγιασμό του στρατού στο ύπαιθρο σύμφωνα με την συνήθεια ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ……ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΒΡΟΥΤΟΣ ३९ Μετάφραση ΣΤΑΜΑΤΗ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Για τους Μάγνητες κοντά στο Ληθαίο ποταμό , ο Πρωτοφάνης , απ’ τους κατοίκους του άστεος , κέρδισε στην Ολυμπία νίκες στο παγκράτιο και την πάλη μέσα σε μια ημέρα Ληστές νομίζοντας ότι κάτι θα κερδίσουν , άνοιξαν τον τάφο του και ύστερα απ’ αυτούς έμπαιναν πλέον άλλοι για να ιδούν τον νεκρό , ο οποίος δεν είχε ΧΩΡΙΣΜΕΝΑ ΤΑ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ , αλλά το μέρος απο τους ώμους ως τις τελευταίες πλευρές ,που οι γιατροί τις λένε νόθους , ήταν ενιαίο ΠΑΥΣΑΝΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΙΗΓΗΣΙΣ (κεφάλαιο τριακοστό πέμπτο)