Η ΑΝΔΡΕΙΑ ΕΞΥΜΝΗΤΑΙ

«…Οι συμπατριώτες μου είναι ανυποχώρητοι και αδιάλλακτοι σε ζητήματα που έχουν σχέση με την ανεξαρτησία και την τιμή
της χώρας. Ίσως […] εξαφανισθούμε ως έθνος, όπως φαίνεται να υπονοείτε. Θα ήταν προτιμότερο για τους Έλληνες που θα
απομείνουν να γνωρίζουν ότι διέσωσεν ακέραια την τιμή τους και ότι η νεότερη Ελλάς δικαίωσε τις
αρχαίες καταβολές της και
τον λόγο υπάρξεώς της, παρά να ζουν ατιμασμένοι και καταφρονεμένοι. Τίποτε πράγματι δεν θα έχει χαθεί και το παράδειγμά
μας θα είναι χρήσιμο στον κόσμο, επειδή θα εμπνέει τους ανθρώπους να κάνουν το χρέος τους, ανεξάρτητα από τις συνέπειες…»

(Ο Έλληνας αντιπρόσωπος στην ”Κοινωνία των Εθνών”, Αθανάσιος Αγνίδης, προς τον Ιταλό συνάδελφό του)

«…Και όταν θα γραφή η Ιστορία του πολέμου τούτου θα
αποδειχθή ότι ο αξιοθαύμαστος αγών της Ελλάδος
υπήρξεν μία από τας καμπάς του παγκοσμίου πολέμου…»

(Λόγοι του Βασιλέως της Αγγλίας Γεωργίου VI)

Γράφει η << Χέραλντ Τρίμπιουν>> της Ν. Υόρκης:<< Ο Ελληνικός στρατός απεδείχθει αντάξιος των προγόνων του!… Ένας Ιταλός αξιωματικός εξομολο��είται
<<… Είμεθα βέβαιοι ότι η Ελλάδα δεν θα τολμίσει να προβάλει αντίσταση και την επομένη
ξεκινήσαμε με ενεπταγμένας τας σημαίας. Μας υπεδέχθει τρομερόν πυρ και υποσωρήσαμεν εν αταξίαν προς την Βιγλίσταν. Την επομένη πρωίαν μας εκύκλωσαν. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτούς τους διαβόλους με την φουστανέλλαν, που ορμούσαν εναντίων μας εξ όλων των σημείων και ωρύοντο.
Γράφει ο άγγλος δημοσιογράφος David Walker.
<<.. Ο ελληνικό�� στρατός, επολέμησε με την ξιφολόγχην. Αυτό επροκάλεσε την οργή των Ιταλών οι οποίοι εφοβούντο θανασίμως τον ψυχρόν χάλυβα, χαρακτηρίζοντες αυτόν ως βάρβαρον όπλον. Ήτο όμως η ξιφολόγχη το μόνον όπλον που διέθετον οι Έλληνες και μερικά πρώτης τάξεως ορειβατικά πυροβόλα. Ο Έλλην στρατιώτηε επολέμησε με την μανίαν του ανθρώπου που υπεράσπιζε την γη του. Ζήτημα παραδώσεως δεν υπήρχε και ο αριθμός των Ελλήνων αιχμαλώτων που συνελήφθησαν υπήρξεν απειροελάχιστος!>>.
Ο στρατηγός Φάμπιο ντελ Φριούλι, σε άρθρο εις την << Ριβίστα Μιλιτάρε>> εξηγώντας το διατί ηττήθησαν οι συμπατριώτες του κατά τον πόλεμο του ’40 αποκαλύπτει ανάμεσα σε άλλα ότι: << … Όλοι οι μετέσχοντες εις την σύρραξιν αυτήν έφερον ειδικόν διακριτικόν τιμής, διότι επολέμησαν εναντίον στρατού υψηλής ποιότητος και μαχητικής αξίας παγκοσμίως αναγνωρισθείσης.>>