Η Πραγματικότητα είναι εδώ

Ήδη διεξάγονται δύο μορφές πολέμου: Ο ένας είναι ο παραδοσιακός δια των όπλων, που προωθείται από τις λεγόμενες μεγάλες υπερδυνάμεις. Και όχι μόνο. Ο άλλος είναι ο νεόκοπος της Ευρωπαικής Ένωσης, η οποία κατακτά τους λαούς…. χωρίς πόλεμο. Τους δίνει ψυχία αποζημιώσεων, ενισχύσεως και επιχορηγήσεων, πακέτων σύγκλισης και άλλων παρόμοιων <<επιθετικών>> προσδιορισμών της γραμματικής, και τους καθυποτάσσσει με των έλεγχο των αγορών τους. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση υπάρχουν εκατομμύρια θύματα. Τα θύματα της πρώτης περίπτωσης βρίσκουν το θάνατο γρήγορα και μαζικά με τη φωτιά και τα θανατηφόρα αέρια. Της δεύτερης βιώνουν καθημερινά τον κίνδυνο του θανάτου από ασιτία, εξ αιτίας της ανεργίας και του επαχθούς κόστους της σύγκλισεις. Σύγκλισης προς το <<ιδανικό>>- όντως ιδανικό;- μια Ενωμένης Ευρώπης σήμερα, μιας άλλης Ενωμένης Ηπείρου αύριο. Αυτό το τελευταίο όμως φαίνεται ίσως δεν το θέλουν οι Αγγλοαμερικάνοι, οι οποίοι φαίνεται να προτιμούν τους επιθετικούς πολέμους, γιατί έχουν ήδη προιδεάσει ότι θα τους επιβάλλουν μέσω του ΟΗΕ (<<ενεργούμενου>> διεθνούς οργάνου δυστυχώς μερικές φορές
Από το βιβλίο του Γιώργου Κόμη, Το Τέλειο Έγκλημα