Μη μου μιλάς για ποδόσφαιρο, με προσβάλεις.

Δεν υπάρχει άλλο “άθλημα” (θα το γράφω πάντα σε εισαγωγικά) που να με απωθεί τόσο έντονα όσο το ποδόσφαιρο. Μπορώ να πω πως με αηδιάζει χωρίς να υπερβάλω στο ελάχιστο.
Αρνούμαι από την εφηβεία μου να παρακολουθήσω ποδοσφαιρικόαγώνα, άσχετα ποιες ομάδες παίζουν. Θεωρούσα πως προσβάλει την νοημοσύνη μου, και η ιστορία της “κλωτσοπατινάδας” με τους στημένους αγώνες, τις “πληρωμένες” δόξες και προπάντων την ωμή και παντελώς αδικαιολόγητη βία, φτάνοντας να θρηνούμε και ανθρώπινες ζωές, με δικαίωσε όλα αυτά τα χρόνια, με το παραπάνω -δυστυχώς!

Δεν με συγκινούν όμως ούτε τα υπόλοιπα, ειδικά οι “Ολυμπιακοί” αγώνες. Πρώτα πρώτα, άθλημα που γίνεται για τα χρήματα, παύει να θεωρείται άθλημα πλέον. Είναι επάγγελμα.Και όταν βλέπω να προστίθενται ως “Ολυμπιακά” αθλήματα οι όποιες σαχλαμάρες επιθυμεί το εκάστοτε κράτος που φιλοξενεί τους αγώνες, και βλέποντας πως όλα γίνονται για τη φιέστα και τα εκατομμύρια, προτιμώ να παρακολουθήσω κανένα μίκυ-μάους στην τηλεόραση ή να συναντήσω κανέναν φίλο, από το να σπαταλήσω το χρόνο μου με τέτοιες θεαματικές αηδίες.
Δεν συμφωνείς είπες; Βασικά δεν με ενδιαφέρει ούτε και ποιος συμφωνεί, οπότε..!Nick Rammosπηγη