Τον άρτον ημών τον επιούσιο

Κάποτε, πεθαίνει ο διευθυντής Marketing της Coca Cola. Οπως κάθε άνθρωπο, τον πηγαίνουν και αυτόν στον Αγιο Πέτρο. Του λέει λοιπόν ο Αγιος Πέτρος: – Συνήθως οι άνθρωποι κρίνονται από τις πράξεις τους για το αν θα πάνε στον Παράδεισο ή στην Κόλαση. Εσύ μιας και είσαι πρώην υπάλληλος σε μία τόσο μεγάλη πολυεθνική όπως η Coca Cola, μπορείς να περάσεις όπου θες. – Σύμφωνοι, αλλά έχω μία ενδιαφέρουσα πρόταση να σου κάνω. Αυτη είναι μία επιταγή 1.000.000 δολαρίων. Είναι δικιά σου αν βάλεις την Coca Cola σπόνσορα στο Πάτερ Ημών.
– Μα παιδί μου, αυτά τα πράγματα είναι αδιανόητα. Αλλά εν πάση περιπτώσει, επειδή δεν είμαι ο υπεύθυνος για αυτές τις διευθετήσεις, πήγαινε στο Χριστό και πείτε τα. Πηγαίνει λοιπόν στο Χριστό… – Τι τρέχει τέκνον μου; – Εχω στα χέρια μου μία επιταγή 10.000.000 δολαρίων. Είναι δικιά σου αν μπορέσουμε να βάλουμε την Coca Cola σπόνσορα στο Πάτερ Ημών. – Μα είσαι σοβαρός; Τί πράγματα είναι αυτά που λες. Ομως, επειδή δεν είμαι υπεύθυνος για τέτοια ζητήματα, πήγαινε δες το Big Boss. Τον στέλνουνε λοιπόν στο Θεό… – Τι συμβαίνει παιδί μου; Με θέλεις κάτι; – Σου αφήνω αυτή την επιταγή. Συμπλήρωσε εσύ το ποσό που θες, αρκεί να μπει η Coca Cola σπόνσορας στο Πάτερ Ημών. – Χάσου από μπροστά μου σάτυρε. Τι πράγματα είναι αυτά που μου λες; Ο Διευθυντής Marketing της Coca Cola φεύγει τρέχοντας φοβισμένος. Ο Θεός μετά από λίγο ηρεμεί. Το ξανασκέφτεται λίγο… χαϊδεύει τη γενειάδα του.. και μετά από λίγο σηκώνεται, πάει στο Χριστό και του λέει: – Βρε γιε μου… θυμάσαι πότε ακριβώς λήγει η σύμβαση με τους αρτοποιούς;