Τον καιρό του Σάχη και σήμερα

Μαζί με την άντληση κάθε παραγόμενου βαρελιού του τόσο σπάνιου πετρελαίου αχρηστεύεται το ισοδύναμο κάθε βαρελιού πετρελαίου μεθάνιο, που καίγεται ή διαφεύγει επί τόπου. Μόνο ο Σάχης σε ειδική συμφωνία με την πρώην ΕΣΣΔ πούλαγε το μεθάνιο στους Ρώσους και εφοδίαζαν με λιγότερα μεταφορικά έξοδα τις κεντρικές περιοχές. Αυτή η ενέργεια (όπως κάποια άλλη παλαιότερη κίνηση Φευζά��- Σάχη) είχε θεωρηθεί από την πρώτη στιγμή σφοδρά αντικαπιταλιστική, αντιαμερικανική και οι ενδιαφερόμενοι ανέθεσαν σε επανάσταση να την καταργήσει. Η επανάσταση σταμάτησε τη διοχέτευση του μεθανίου και από τον αγωγό ακόμα που είχαν με δικά τους έξοδα οι Ρώσοι. Η δικαιολογία της διακοπής είναι δημοκοπικά επαναστατική!!! Διαφωνία για την τιμή. Τι τιμή μπορεί να έχει κάτι που καίγεται ή αφήνεται να διαφύγει, μόνο οι παπάδες και όσοι πιστεύουν στο βολικό νόμο της προσφοράς και της ζήτησης δηλαδή στη θεϊκή προέλευση και στην αυτοματοποίηση της οικονομίας δηλαδή στο Laisser Faire…. πρέπει να αποδείξουν. Φυσικά οι Εβραίοι πιστεύουν ότι την τιμή του πετρελαίου πρέπει να την καθορίζουν οι πεζοναύτες και ο έβδομος στόλος στον Ινδικό, ο έκτος στο Αιγαίο και ο πέμπτος στις Βόρειες Θάλασσες. Επίσης η επανάσταση πέτυχε και τη δραστική μείωση της παραγωγής από 7 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα σε πεντακόσιες χιλιάδες. Επί Μωσαντέκ-συνεπής πατριώτης- η παραγωγή διατηρήθηκε, αλλά από κοινού η Δύση δεν αγόραζε σταγόνα. Αντικειμενικά είναι ολοφάνερο ποιόν ωφελεί και πόσο ανεβάζει τη τιμή το καθημερινό κράτημα εξήμιση εκατομμυρίων βαρελιών. Το μέχρι σήμερα ορατό και ταυτόχρονα πενιχρό αντάλλαγμα, που δεν κοστίζει σεντς στις εταιρίες πετρελαίου, είναι η διατήρηση της εκκλησιαστικής περιουσίας των Ουλεμάδων που νέμονται περισσότερο εγκληματικά και από το Σάχη το 75% του περσικού εδάφους. Αυτό το 75% ήθελε ο Σάχης να το πάρει από το φεουδαρχικό παπαδομάνι για αγροτικές μεταρρυθμίσεις. Οι δημαγωγοί το μόνο που γνωρίζουν εκ ιδίας πείρας είναι το ευτελές της ανθρώπινης φύσεως, χρησιμοποιούν για την άλωση της ωραίες λέξεις και κρύβουν πίσω από αυτές το ατομικό τους συμφέρον υλικό ή εξουσιαστικό. Η τέτοια ιδιοτέλεια φυσικά καταλήγει στην εξυπηρέτηση πάντοτε ξένου ισχυρ��τερου συμφέροντος και συγκεκριμένα ισχυρότερης καπιταλιστικής χώρας.