Τρεις φίλοι στην οικοδομή

Τρεις πολυ καλοι φιλοι ένας Ιταλός , ένας Γερμανός κι ένας Πόντιος δουλεύουν σε μία οικοδομή . Μόλις χτυπάει το καμπανάκι για κολατσιό βγάζουν ο καθένας το τάπερ του για να φάνε . Ο Γερμανός λοιπόν βλέποντας το φαγητό που του έχει φτιάξει η γυναίκα του λέει : “βρε την ατυχία μου, πάλι λουκάνικο Φρανκφούρτης θα φάω; Αν κι αύριο έχω το ίδιο φαγητό θα πέσω από την οικοδομή να σκοτωθώ” ! Ανοίγει και ο Ιταλός το τάπερ του , βλέπει το σπαγγέτι που του έφτιαξε η γυναίκα του και λέει : “βρε την ατυχία μου, πάλι σπαγγέτι θα φάω σήμερα; Αν αύριο έχω το ίδιο κολατσιό θα πέσω κι εγώ από την οικοδομή”.
Ανοίγει κι ο Πόντιος και βλέπει κι αυτός το κολατσιό του και λέει : “βρε την ατυχία μου, πάλι σάντουιτς θα φάω σήμερα; αν αύριο είναι το ίδιο κολατσιό θα πέσω κι εγώ από την οικοδομή ! Την άλλη μέρα δυστυχώς το κολατσιό όλων ήταν το ίδιο οπότε οι τρεις ορκισμένοι φίλοι ένας – ένας με τη σειρά του έπεσαν από την οικοδομή και σκοτώθηκαν. Στην κηδεία η χήρα του Γερμανού οδυρόμενη φώναζε: ” Αχ αντρούλη μου γιατί δεν μου το έλεγες ότι ήθελες άλλο φαγητό να σου φτιάξω;” . Η γυναίκα του Ιταλού κι αυτή κλαίγοντας φώναζε: ” Αχ αντρούλη μου γιατί δεν μου είπες πως είχες βαρεθεί το σπαγγέτι να σου φτιάξω κάτι άλλο;” Και η γυναίκα του Πόντιου: ” Αχ Γιωρίκα μου γιατί; Αντρούλη μου γιατί; γιατί; γιατί; αφού μόνος σου το έφτιαχνες!