Μέκκα. Εδάφια 60 Στο όνομα του οικτίρμονος και ελεήμονος Θεού
1. Άλεφ, Λάμ, Μίμ. Νικήθηκαν οι Έλληνες
2. κοντά σε μια γειτονική μας χώρα . Όμως θα νικήσουν και αυτοί με τη σειρά τους
3. σε διάστημα λίγων ετών. Τα πράγματα ,είτε πρίν είτε μετά, εξαρτώνται απο το Θεό Εκείνη την ημέρα οι πιστοί θα πανηγυρίζουν
4. για τη νίκη που θα επιτύχουν με τη βοήθεια του Θεού.Αυτός βοηθά όποιον θέλει και είναι κραταιός και σοφός
5. Αυτή είναι η επαγγελία του Θεού που δεν τη αρνείται, οι περισσότεροι όμως δεν το ξέρουν αυτό 6. Κατανοούν ό,τι πέφτει στις αισθήσεις τους και δεν σκέπτονται για τη μέλλουσα ζωή.
ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ Και εγένετο ηνίκα ήρξαντο οι άνθρωποι πολλοί γίνεσθαι επί της γης, και θυγατέρες εγενήθησαν αυτοίς. 2 Ιδόντες δε οι υιοί του Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων ότι καλαί εισίν, έλαβον εαυτοίς γυναίκας από πασών, ων εξελέξαντο. 3 και είπε ο Κύριος ο Θεός ου μη καταμείνη το πνεύμα μου εν τοις ανθρώποις τούτοις εις τον αιώνα δια το είναι αυτούς σάρκας έσονται δε αι ημέ��αι αυτών εκατόν είκοσιν έτη. 4 οι δε ΓΙΓΑΝΤΕΣ ήσαν επί της γης εν ταις ημέρας εκείνας και μετ’ εκείνο, ως αν εισεπορεύοντο οι υιοί του Θεού προς τας θυγατέρας των ανθρώπων και εγεννώσαν εαυτοίς εκείνοι ήσαν οι γίγαντες οι απ’ αιώνος, οι άνθρωποι οι ονομαστοί.
ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ 14 Εί εκβάλεις με σήμερον από προσώπου γής ,και απο του προσώπου σου κρυβήσομαι,και έσομαι στένων και τρέμων επι της γής και έσται πάς ο ευρίσκων με, αποκτενεί με, 15 και είπεν αυτώ Κύριος ο ΄Θεός ούχ ούτως πάς ο αποκτείνας Κάιν επτά εκδικούμενα παραλύσει,και έθετο Κύριος ο Θεός σημείον τώ Κάιν του μή ανελείν αυτόν πάντα τον ευρίσκοντα αυτόν ,εξήλθε δε Κάιν από προσώπου του Θέου και ώκησεν εν γή Ναίδ κατέναντι Εδεμ. 17 Καί έγνω Κάιν τήν γυναίκα αυτού και συλλαβούσα έτεκε τον Ενώχ,
Πρωτίστως πρέπει να καταλάβετε καλά την φύσιν του ανθρώπου και τας περιπετείας της. Παλαια δηλαδή ο οργανισμός μας δεν ήτον ο ίδιος , όπως τώρα ήτο διαφορετικός . Πρώτα πρώτα τα φύλα τα φύλα των ανθρώπων ήσαν τρία , και όχι όπως σήμερα δύο , αρσενικόν και θηλυκόν . Υπήρχεν ακόμη και ένα τρίτον , αποτελούμενο απ’ αυτά τα δύο . Το όνομα του μένει ακόμη, το ίδιον όμως έχει εξαφανισθή :το αρσενικοθήλυκον. Ητο τότε ένα ξεχωριστόν φύλον , και συνεδύαζε και εις την εμφάνισιν και εις το όνομα τα δύο άλλα , το αρσενικόν και το θηλυκόν . Τώρα δεν υπάρχει παρά μόνον ως λέξις που χρησιμοποιείται ως ύβρις . Έπειτα ολόκληρος ο κορμός του κάθε ανθρώπου ήτο στρογγυλός και είχεν ολόγυρα ράχην και πλευράς . Είχε τέσσαρα χέρια και άλλα τόσα σκέλη , και δύο πρόσωπα επάνω εις ένα λαιμόν κυλινδρικόν όμοια κα απαράλακτα , που έβλεπαν προσ αντίστροφον το καθένα διεύθυνσιν , και ένα κρανίον ε��άνω απο τα δύο πρόσωπα , και αυτιά τέσσαρα και διπλά γεννητικά όργανα , και όλα τ’ άλλα , όπως τα ημπορούσε κανείς επί τη βάσει αυτών να φαντασθή . Μετακινείτο δε όχι μόνον όρθιον , όπως τώρα , αν ήθελε προς την μίαν ή προς την αντίθετον διεύθυνσιν αλλά οσάκις αποφάσιζε να τρέξη γρήγορα , όπως οι ακροβάται γυρίζουν τα πόδια προς τα επάνω σαν τροχός και κάνουν τούμπες , έτσι και τότε εστηρίζοντο και εις τα οκτώ των άκρα και μετεκινούντο πολύ γοργά περιστροφικώς . Ο λόγος τώρα που ήσαν τρία τα φύλα και είχαν αυτήν την εμφάνισιν , είναι διότι το αρσενικόν ήτον αρχικώς του ηλίου γέννημα , το θηλυκόν της γής , της σελήνης το ανάμεικτον αφού και η σελήνη αποτελείται και απο τα δύο . Περιφερικά πάλιν ήσαν και αυτά και ο τρόπος της μετακινήσεως των , διότι ωμοίαζαν με τους προγόνους των . Η σωματική των δύναμις και η αντοχή των ήσαν τρομερά , και είχαν απέραντον έπαρσιν . Τα έβαλαν μάλιστα και με τους θεούς αυτό που διηγείται ο Όμηρος διά τον Ώτον και τον Εφιάλτην , αναφέρεται εις εκείνους κυρίως : ετόλμησαν να κατασκευάσουν ανάβασιν προς τον ουρανόν δια να κτυπήσουν τους θεούς 15. Ο Ζεύς τότε συνεσκέπτετο με τους άλλους , τι να τους κάμουν , και δεν εύρισκον λύσιν . Να τους σκοτώσουν και με τους κεραυνούς να εξαφανίσουν το γένος των , όπως τους Γίγαντας δεν τους ήρχετο η λατρεία τότε και αι θυσίαι των ανθρώπων εχάνοντο . Ούτε πάλιν να τους ανέχωνται ν’ ασχημονούν . Τέλος ύστερ’ από πολλά είχεν ο Ζεύς μίαν έμπνευσιν και τους λέγει:<< Έχω , μου φαίνεται , ένα μέσον , ώστε και να διατηρηθή η ανθρωπότης και να παραιτηθή απο την αυθάδειάν της : να γίνουν ασθενέστεροι . Επί του παρόντος >> είπε << θα τους κόψω εις δύο μέρη τον καθένα έτσι θα γίνουν αφ' ενός μεν ανίσχυροι , αφ' ετέρου δε χρησιμώτεροι δι' ημάς , αφού θα είναι αριθμητικώς περισσότεροι . Θα περιπατούν δε ορθοί με τα δύο πόδια . Άν όμως αποδειχθή ότι εξακολουθούν να είναι ανυπότακτοι και δεν θέλουν να καθίσουν ήσυχα . δευτέραν φοράν >>, είπε << θα τους χωρίσω και πάλιν εις δύο , ΄ςστε να περιπατούν με το ένα σκέλος σαν να παίζουν κουτσοπόδι >>. Είπε και ήρχισε να σχίζη τους ανθρώπους εις δύο , όπως αυτοί που σχίζουν τα μεσπίλα δια να τα διατηρήσουν , ή όπως αυτοί που σχίζουν τα αυγά με την τρίχα . Τον καθένα που εχώριζε , ανέθετεν εις τον Απόλλωνα να του γυρίση το πρόσωπον και το ήμιση του λαιμού προς το μέρος της τομής έτσι θα έβλεπεν ο άνθρωπος το σχίσιμόν του και θα εγίνετο φρονομώτερος . Επίσης τα άλλα τον διέταξε να τα τακτοποιήση ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ υπό Ι. ΣΥΚΟΥΤΡΗ
Κατά την μυθολογίαν έν τή Αρκαδία πρώτος βασιλεύς αναφαίνεται ο Πελασγός τον οποίον πάντες οι ιστορικοί ονομάζουνσιν αυτόχθονα,και λέγουσιν ότι ήτο υιός του Διός του ανωτάτου τών θεών και της Νιόβης.Ούτος ο Πελασγός όστις τίς οίδε πόθεν κατά πρώτον ανεφάνη έν Αρκαδία, υπερείχε των άλλων κατά το μέγεθος,την δύναμιν,το κάλλος,και την σοφίαν,προσόντα απαραίτητα δια τους τότε βασιλείς. Εκ τούτου δε τού Πελασγού κατάγονται οι Πελασγοί Αρκάδες το αρχαιότατον γένος της Ελλάδος,όθεν και ΠΡΟΣΕΛΗΝΟΙ ωνομάζοντο ως γεννηθέντες πρότερον της Σελήνης. Ούτοςο Πελασγός βασιλεύσας πρώτος εν τη έξ αυτού κληθείση Πελασγία, συνήθροισε τούς αγρίους αοίκους και επί των ορέων διεσπαρμένους εγχωρίους ούς ωνόμασε Πελασγούς. Οί άγριοι ούτοι Πελασγοί έζων εντός των σπηλαίων ως άγρια θηρία, ετρέφοντο εκ του μυελού των οστέων των θηρίων α εφόνευον, και εκ των ριζών και χόρτων πολλάκις βλαβερών, δεν είχον ενδύματα αλλά ήσαν εκτεθειμένοι εις τας μεταβολάς του καιρού,έτρωγον τα υπο αυτών φονευόμενα θηρία και γενικώς έζων βίον εντελώς άγριον. Πρώτος λοιπόν ο Πελασγός ούτος, όστις υπερείχε τών άλλων κατά την φρόνησιν,εδίδαξε τούς αγρίους τούτουςνα κατασκευάσωσι καλύβας δι ων να προφυλάσσωνται,εδίδαξεν αυτούς φορώσιν ως ενδύματα τα δέρματα των χοίρων,να μη τρώγουσι τα δηλητηριώδη και βλαβερά χόρτα αλλά να τρώγουσι τας β��λάνους της δρυός όθεν και βαλανοφάγοι επωνομάζοντο. Την τροφήν ταύτην μάλιστα διετήρησαν πολύν χρόνον ύστερον οι ορεσίβιοι Αρκάδες. Τούτο δε εμαρτύρησε και το μαντείον τών δελφών κατά τος χρόνους του Λυκούργου ότε ηρώτησαν την Πυθίαν αν θα δυνηθώσι να κυριεύσωσι την Αρκαδίαν.Η Πυθία είπεν: Αρκαδίην μ αιτείς;μέγα μ αιτείε ούτοι δώσω. Πολλοί εν Αρκαδίη βαλανηφάγοι άνδρες έασιν, οί σ αποκωλύσουσιν. Η ΣΤΥΜΦΑΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΥΠΟ Κ.Α.ΓΑΛΑΝΗ ΤΟΥ ΣΤΥΜΦΑΛΙΟΥ ΕΝ ΑΡΓΕΙ 1901
Η ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΡΩΣΤΑ ΠΟΛΛΑ ΟΧΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝΕ ΑΛΛΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΘΗΣΑΝ ΟΙ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΤΟΥ ΓΕΣ ΤΟ 1940 ΗΤΑΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ 13018}30.10.1940 τηλεγραφική 13168}31.1Ο.1940 κρυπτογραφική οι οποίες έλεγον επί λέξη …… Η μεραρχία να μην αγκιστρωθή εις το καλπάκι, αλλά να συμτυχθή προς Μέτσοβον [Κυρια προσπάθεια]αποστέλλουσα προς τον κάτω ρούν του αράχθου απόσπασμα εκ 3 -4 ταγμάτων και 2-3 πυροβολαρχίας…. Αρα Ηπειρώται πολεμισταί εγκαταλείψατε την Ηπειρο και τις εστίες σας στο έλεος του κατακτητού για να σώσετε το σαρκίον σας,και,,,, βλέπουμε. ΑΝΥΠΑΚΟΥΟΣ ΟΜΩΣ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΚΑΤΣΙΜΗΤΡΟΣ Ως διοικητής της Μεραρχοίας ευρέθη προ δεινού προβλήματος και παρακούσας έλαβεν την ιδίαν εύθύνην όπως, διαθέτων τον όγκον της Μεραρχίας επί της ωργανωμένης τοποθεσίας Ελαίας, αντιτάξη σθεναράν άμυναν άνευ ιδέας υποχωρήσεως και δώση την αποφασιστικήν μάχην προς τον ισχυρόν αντίπαλον. Και επέτυχε. Αυτό ήταν το πρώτο κοσμοιστορικό ΟΧΙ του Κατσιμήτρου προς το [[ανοηταίον]], όπως χαρακτηρίστηκε από αρμοδίους κριτικούς [[Κέντρον]], το οποίον, για το ��όγο ακριβώς, αυτό, τον κατέτρεξε, μετά τον θρίαμβο του Καλπακίου, κατά τον πιο ανελέητο και τον πιο αδιάκοπο τρόπο.
